Obraz holenderskiego malarza Rembrandta van Rijna „Tovit podejrzewający swoją żonę o kradzież”. Rozmiar obrazu to 39,5 x 30 cm, olej na płótnie. Tovit – Żyd z plemienia Nefealim; odznaczał się sprawiedliwością w swoim rodzinnym kraju i nie pozostawił pobożnego sposobu życia również w niewoli w Niniwie.
Za błogosławieństwa dla strapionych członków plemienia, Tovit był prześladowany przez władze asyryjskie i przeżył całą serię prób, które zakończyły się dla niego i jego potomków pełnym błogosławieństwem Boga. Historia życia sprawiedliwego Tovita jest szczegółowo opisana w „Księdze Tovit”, która należy do liczby niekanonicznych ksiąg Starego Testamentu.
Kiedy i przez kogo ta książka jest napisana jest nieznana; W hebrajskim tekście nie ma Biblii. Pochodzenie „Księgi Tobiasza” należy do ostatnich dwóch stuleci przed naszą erą. Rembrandt urodził się trzy lata przed zawarciem hiszpańsko-holenderskiego rozejmu i utworzeniem Narodowego Banku Amsterdamu 15 lipca 1606 roku.
Rembrandt, syn właściciela młyna Harmen Gerritzon von Alten Rein zu Leiden i jego żona Neeltier Willemsdochter van Suitbreck, ósme z dziewięciorga dzieci tego małżeństwa, które przeszły do kalwinizmu; Starsi bracia Rembrandta stali się młynarzem, szewcem i piekarzem.
Rembrandt był typowym potomstwem aktywnych warstw niższych klasy średniej, chociaż jego matka, córka piekarza z Leiden, pochodziła z szanowanego patrycjuszowskiego domu katolickiego. Rodzice postanowili nie dawać najmłodszemu, prawdopodobnie najbardziej uzdolnionemu synowi, porzucenia rzemiosła i wysłali siedmioletniego chłopca do szkoły łacińskiej; tutaj oprócz literatury łacińskiej i klasycznej wpajano „prawdziwą religię” kalwinizmu. Siedem lat później Rembrandt wchodzi jako studiosus litterarum na renomowanym uniwersytecie w Leiden, mieście będącym jednocześnie europejskim centrum przemysłu tekstylnego.
Po około roku pobytu na uniwersytecie Rembrandt dobrowolnie zostaje uczniem malarza z Lejdy, Jacoba van Svanenburga, który pisze fantastyczne sceny piekła w stylu Boscha i Petera Bruegla Młodszego. Trzy lata później Rembrandt przeniósł się do słynnego malarza historycznego w Amsterdamie Petera Lastmana, a sześć miesięcy później otworzył własny warsztat w Leiden, ściśle współpracując z Janem Livensem.