Tesea's Daughters – Gustave Moreau

Tesea's Daughters   Gustave Moreau

Pomimo braku zaufania do kobiecej natury, nawet na stoku jego życia, Moreau kontynuował pisanie kobiecego aktu w tradycji Ingres, której artysta nauczył się dzięki pracy Chasserio. Ale w stylu Moreau nie znajdziemy ani zimnej bezstronności Ingresa, ani gorącej zmysłowości Chassériota.

Nagie postaci Moreau są pełne wdzięku, ale zdają się być oddalone od widza. Na przykład bohaterka obrazu “Fairy Griffins”, ok. 1885 popycha, a nie przyciąga.

Nic więc dziwnego, że najsłynniejsza nagość w historii malarstwa – Salome, tańcząca naga – jest przykryta przez Moreau klejnotami, które niemal całkowicie ukrywają jej ciało. Naga natura Moreau nie ma nic wspólnego, powiedzmy, ze świeżą, żywą i delikatną pasją wypełnioną kobiecymi urokami z płócien Renoira.

Moreau kontynuuje galerię kobiecych obrazów charakterystycznych dla wczesnego malarstwa europejskiego. Duże płótno artysty “Daughters of Theseus” w tym samym czasie przypomina “Tepidarium” Chasserio i “łaźnie tureckie” Ingres. Ten beznamiętny encyklopedyczny obraz kobiecego ciała ma miejsce, gdy Moreau nie zdołał ożywić starej tradycji swoim “nowym winem”, a zamiast arcydzieła wypełnionego ciepłem i erotyczną energią okazał się wyschniętym dziełem muzealnym.