Taniec na cześć Priapusa – Nicolasa Poussina

Taniec na cześć Priapusa   Nicolasa Poussina

Nicolas Poussin wielokrotnie powtarzał, że postrzeganie każdego dzieła sztuki wymaga ciężkiej pracy. Rozum odgrywa główną rolę w pracach samego mistrza. Umieść każdy szczegół w kompozycji przemyślanej i zweryfikowanej.

Wszystko jest uporządkowane i nieodwołalne. To jest siła powstającego klasycyzmu. Ale to jest jego słabość. Można bowiem podporządkować sztukę raz na zawsze ustalonym regułom, jedynie przez jej osuszenie i zabicie. Dla twórczej metody Poussina jego teoria była organiczna.

Z czasem jednak zyskała cechy prokrustowego łóżka.

Wszystko, co wykraczało poza ramy, zostało bezwzględnie odcięte. I odetnij, niestety, żyje. Na łóżku pozostał “idealny kikut”.

Kiełbik klasycyzmu, ceniony przez Poussina, przyniósł owoce, które nie mogły ugasić pragnienia harmonii.