Święty Hieronim – Tycjan Vecellio

Święty Hieronim   Tycjan Vecellio

Zaokrąglona część panelu jest późniejszym dodatkiem, jak pokazują kopie, takie jak w Accademia di San Luque w Rzymie. Ridolfi wspomina obraz jako znajdujący się w kościele św. Marii Nuova w Wenecji, z którego pochodzi w 1808 r. W Brerze.

Polana w lesie zanurzona jest w refleksach ognistego zachodu słońca, a kamienie i skóra starego pustelnika emanują tą samą starą złotą fluorescencją. Ten kolorowy płomień jest prawdziwym przedmiotem malarstwa. W sercu kompozycji manierystycznej przecięcie przekątnych nie jest celem samym w sobie, ale podkreśla żywotność dzikiej przyrody i sugeruje, że wieje wiatr.

Po zerwaniu starego związku między malowaniem tonalnym a efektami zmierzchu Giorgione i Tycjan poświęcili się monumentalnemu stylowi. Po jedynej zasadzie dawania najsilniejszych emocji wizualnych osiągnął najwyższą wolność liryczną. Sukces i popularność tego obrazu świadczy o istnieniu licznych replik, w tym jednego wykonanego przez Rubensa w Haarlem, a drugiego z Brusasorci w Rovereto.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)