Obrazy Claude Moneta zyskały ogromną popularność wśród publiczności i stały się rozpoznawalne na całym świecie. Jego prace różnią się od innych, w których artysta napisał je w swoim własnym stylu, opracował dla nich specjalną technikę. Monet był jednym z twórców impresjonizmu, więc znał wszystkie subtelności tego stylu.
Zawsze wymyślał nowe techniki, aby osiągnąć bardziej realistyczną fabułę w swoich pracach.
W 1887 roku artysta postanowił napisać serię obrazów przedstawiających paryski dworzec kolejowy. Pierwszym z tej serii był obraz „Station Saint Lazard”. Ta seria składała się z 12 obrazów przedstawiających tę samą stację, ale w różnych odstępach czasu, z których niektóre były latami, w różnych momentach i pod różnymi kątami. Im nowszy obraz, tym bardziej nowoczesna stacja się zmieniła, ponieważ z czasem wszystko się zmieniło.
Na tym zdjęciu widz widzi najstarszą wersję tej stacji.
Stacja na zdjęciu jest pokryta poranną mgłą, która miesza dym z pociągów. Widz może zobaczyć trzy pociągi, wokół których tłumy ludzi są gotowe do lotu. Ale raczej trudno jest wziąć pod uwagę ludzi, ponieważ mgła jest zbyt gęsta.
Na zdjęciu można mniej lub bardziej wyraźnie rozważyć postać mężczyzny w kapeluszu, inni ludzie są zbyt ogólni.
Na górze zdjęcia widoczny jest wysoki szklany dach stacji, który jest w remoncie. Poniżej znajdują się szyny, które codziennie mijają dziesiątki pociągów. W tle widać nawet zarysy miasta, wysokie domy.
Monet zawsze długo wybiera kolory do swoich obrazów, ale ostatecznie okazały się świetne. To płótno jest wykonane w jasnych i ciepłych kolorach, tylko pociągi z ciemnymi sylwetkami wyróżniają się na tle pozostałych obiektów.
W kolejnych obrazach tego cyklu artysta zaczął coraz wyraźniej przedstawiać ludzi, można było dobrze się zastanowić. Pierwszy mglisty obraz przypominał początek dnia poranną mgłą, symbolizującą początek cyklu obrazów. Obraz opisany w tym artykule znajduje się w Museum d'Orsay w Paryżu.
Niektóre obrazy tego cyklu są kupowane przez nieznanych bogatych ludzi i przechowywane w ich prywatnych kolekcjach. Te same obrazy, które nie zostały sprzedane, są rozproszone po muzeach całego świata, od Japonii po Włochy.