Hyde Park, Londyn – Claude Monet

Hyde Park, Londyn   Claude Monet

W Londynie Monet spotyka Dobigny'ego i Pissarro, z którym pracuje nad widokami Tamizy i mgieł Hyde Parku. W przypadku mgły trudno było wybrać lepszy czas. Zima 1870-1871 w Londynie jest najgorsza przez cały wiek.

Obecność mgły jest szczególnie odczuwalna w poglądach Moneta na Parlament, który został otwarty zaledwie rok wcześniej, Green Park, Hyde Park i London Pool. Sam uwielbiał londyńską mgłę, co przyznał René Zhimpel: „Lubię Londyn bardziej niż angielską okolicę. Tak, uwielbiam Londyn. To jak msza, jak zespół, a jednak tak prosty. Przede wszystkim lubię mgłę w Londynie.

Jak dziewiętnastowieczni angielscy artyści mogli malować domy z cegły po cegle?

W swoich obrazach przedstawiali nawet cegły, których nawet nie widzieli. Kocham Londyn tylko zimą. Latem miasto jest dobre dla parków, ale nie można go porównywać z zimowymi i zimowymi mgłami: bez mgły Londyn nie byłby pięknym miastem. Mgła nadaje mu niesamowitą skalę. Pod jego tajemniczą przykrywką monotonne, masywne ćwiartki stają się wspaniałe. „Następnie będzie wielokrotnie przyjeżdżał do Londynu i pisał więcej krajobrazów Londynu niż którykolwiek ze znanych artystów.

W Londynie Monet i Pissarro pracowali bardzo dużo.

Wiele lat później Pissarro napisał do angielskiego krytyka Winforda Dew Hearsta: „Monet i ja lubiliśmy krajobraz Londynu. Monet pracował w parkach, a ja, mieszkając w Lower Norwood, w tamtym czasie uroczym przedmieściem, radziłem sobie ze skutkami mgły, śniegu i wiosny. Odwiedziliśmy także muzea.

Oczywiście byliśmy pod wrażeniem akwareli i obrazów Turnera i Constable, obrazów Old Crome, podziwialiśmy Gainsborougha, Lawrence'a, Reynoldsa i innych, ale szczególnie byliśmy zaskoczeni malarzami krajobrazu, którzy dzielili nasze poglądy na świeżym powietrzu, lekkie i ulotne efekt Wśród współczesnych artystów byliśmy zainteresowani Watts i Rossetti.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)