Słynny obraz „Walking on Waters”, artysta Iwanow, namalowany na biało z akwarelą na brązowym papierze w 1850 roku.
Mistrz pędzla postanowił zilustrować epizod z Biblii, w którym apostoł Piotr ze zdumieniem patrzy, jak Jezus porusza się po powierzchni wody. Będąc całkowicie zdziwionym, Piotr błaga swego Mistrza, aby zmiłował się nad nim i dał mu szansę na zbliżenie się.
Spokojny i spokojny Jezus mówi apostołowi, aby się do niego zbliżył. Piotr posłusznie słucha, ale nagły wiatr zaczyna go straszyć. Pod ciężarem swego ciała Piotr idzie na dno, a Jezus pomaga mu wyjść i wyrzuty Piotrowi, ponieważ nie ma w nim wiary, ponieważ takie wątpliwości zostały wciągnięte pod wodę.
Przedstawiając fabułę obrazu, artysta bardzo harmonijnie łączy technikę wykonania. Postacie przedstawione na płótnie to tylko sylwetki powietrza. Schemat kolorów płótna jest bardzo zróżnicowany, ale nie ma sortowania tonów. Szata Jezusa, która rozwija się na wietrze, jak również wznoszące się fale, wizualnie nadaje obrazowi ledwo zauważalny ruch, ożywia go.
Na płótnie znajduje się jeszcze jeden szczególny szczegół: niepomalowany epizod po lewej tworzy obrys łodzi, który jest przechylony.
Wielki wpływ na appercepcję obrazu przedstawionego na płótnie wywiera gra światła, która nadaje fragmentowi jego jasność, blask, a nawet pewien rodzaj mistycyzmu. Takie małe sztuczki sposobu działania artysty pozwalają widzowi doświadczyć niezapomnianych emocji z kontemplacji takiej wspaniałości. To arcydzieło sztuki uspokaja człowieka, czyni go bogatszym duchowo.
Podczas pracy nad obrazem artysta użył nie tylko schematu kolorów, gry światła, ale włożył w nią kawałek swojej duszy.
Ten obraz ma niesamowitą właściwość: wypełnia kontemplator wspaniałego „szkicu biblijnego” wewnętrznym światłem.