Siewca
Obraz „Siewca” został stworzony przez Vincenta Van Gogha w 1888 roku, kilka lat przed jego śmiercią. Obraz jest dość mały. Obecnie płótno jest przechowywane w Holandii, w muzeum poświęconym twórczości artysty.
Van Gogh bardzo lubił ludzi, ludzką pracę. To jest ulubiony temat w jego pracy. W większości jego krajobrazów można zobaczyć osobę, która jest czymś zajęta. Przykładem takiego zdjęcia jest „Pole tulipanów”.
Przez cały twórczy sposób artysta napisał kilka wersji siewcy. Praca Milleta zainspirowała pisanie pierwszego artysty. Van Gogh nie jest po prostu portretowany jako siewca, ta postać ma wielkie znaczenie.
Siewca symbolizuje nieskończoność.
Za siewcą jest zachód słońca, słońce jest bardzo duże, jest jak nimb dla bohatera. Istnieje pewne podobieństwo między bohaterem a słońcem, on sam jest jak posłaniec słońca, schodzący z promieni słonecznych, aby dać światu światło. On nie rzuca ziemi na nasiona, tak jak ciało niebieskie sieje swoje ciepło i światło.
Jedyną różnicą jest to, że promienie słoneczne świecą i ręka mężczyzny świeci w dół. Nasiona, porzucone przez człowieka, kiełkują na ziemi, tak rodzi się nowe życie, dlatego przypisuje się je nieskończoności, która jest reprezentowana przez wieczne odrodzenie wszelkiego życia w naturze.
Drzewo rozrosło się bardzo blisko widza, dzięki czemu obraz wydaje się płaski. Słońce jest zbyt duże, zajmuje połowę nieba, które czerpie z niego żółte kolory. Van Gogh zdawał się zmieniać kolory pola i nieba w niektórych miejscach, niebo świeci złotym światłem, a pole zmienia kolor na fioletowy.
Artysta spojrzał na tę fabułę w szczególny sposób.
Van Gogh bardzo szybko namalował ten obraz, bez żadnych szkiców. Bardzo chciał napisać ten obraz tak szybko, jak to możliwe, poruszyło go wielkie pragnienie przedstawienia tej fabuły. Zaczął tworzyć obraz natychmiast namalowany na płótnie, bez szkiców.
Każdy regularny skok powodował, że ten obraz stawał się coraz bardziej kolorowy i rewitalizowany.