Portret żony Margret van Eyck – Jana van Eycka

Portret żony Margret van Eyck   Jana van Eycka

Najbardziej konsekwentnie nowe cechy metody zawarte są w ostatnim portrecie mistrza – portrecie jego żony Margret van Eyck. Tutaj analiza postaci zaczyna się wyraźnie pojawiać za charakterystycznym wyglądem.

Jeśli w portretach Tymoteusza i mężczyzny w czerwonym turbanie, wizerunek portretowanego był tylko częścią bardziej ogólnego obrazu. Tutaj tworzenie indywidualnego obrazu wyczerpuje intencję artysty. Van Eyck nie stworzył jeszcze takich obiektywnych portretów.

I nigdy nie zwrócił się do tak niezwykle cienkiej, bardziej wyrafinowanej niż głębokiej gamy: czerwonej z fioletowym odcieniem tkaniny – szarej krawędzi futra – szaro-różowej z bardzo bladymi ustami.

Obraz artysty “Portret jego żony Margret van Eyck” uzupełnia pierwszy etap holenderskiego renesansu i pokazuje wejście van Eycka w nową fazę rozwoju sztuki holenderskiej, już charakterystycznej dla lat czterdziestych. Śmierć w 1441 r. Przerwała jego dalszą działalność. Bracia Jan i Hubert van Eyck zajmują wyjątkowe miejsce w sztuce współczesnej. Ale nie byli sami.

W tym samym czasie inni malarze pracowali w północnej Flandrii, stylistycznie i pod względem problemów z nimi związanych.