To zdjęcie jest jednym z najjaśniejszych w pracy malarza. Ale kryje w sobie tajemnicę. Trudno jest oprzeć się urokowi tego wspaniałego portretu. Jego moc jest naprawdę intrygująca. Pomaga rozbudzić wyobraźnię, pragnienie spekulacji postaciami.
Widz chce wymyślić historię o życiu tej rodziny.
Im dłużej patrzymy na te twarze, tym trudniej jest zrozumieć ich wyrażenia. W nich cień pojawia się dość wyraźnie, co jest niewytłumaczalne. Ale to jest rzeczywista strona rzeczy, a nie malownicza.
Obraz stworzony przez Van Dycka jest zaskakujący. Artysta był w stanie pokazać, że człowiek jest nasycony szczęściem. Ale to właśnie oznacza drukowanie. Gdzieś w głębi czai się niepokój, przeczucie kłopotów, które może się zdarzyć bardzo szybko.
Czuje się, jakby kłopoty wisiały nad delikatnym szczęściem. Mężczyzna stara się chronić swoje dziecko i żonę. On weźmie cały cios tylko na siebie. Chcemy za wszelką cenę dowiedzieć się, kto jest przed nami.
Staramy się zrozumieć tego człowieka o bladym odcieniu i wyrazie wyrażającym łagodność. Oparł się o oparcie luksusowego skórzanego krzesła.
Ten dramat miłosny jest naprawdę imponujący. Dziecko i kobieta są postaciami drugorzędnymi. Środkiem portretu jest mężczyzna. Jeśli widz jest bardzo uważny, będzie mógł nawet zobaczyć, że jego postać jest podświetlona nawet przez kompozycję.
Jest napisane tak, jakby znajdowało się w innym miejscu. Oczywiście ma kontakt z tym, w którym napisane są pozostałe dwie postacie obrazu, ale jego istnienie jest całkowicie odizolowane.
Gdybyśmy dowiedzieli się, kto jest przed nami, moglibyśmy dowiedzieć się, czy artysta mógł przewidzieć niebezpieczeństwo, które, jak czarna plama, zawisło nad tą rodziną. A może, jak wielu malarzy portretowych, na próżno przypisuje temu ojcu rodziny fałszywe obawy.
W portrecie można poczuć smutne spojrzenie artysty, który z zewnątrz obserwował stan duszy swoich bohaterów. W tym stworzeniu odzwierciedlała się podzielona dusza malarza. Ścigała go przez całe życie.