Portret króla Henryka VIII przedstawia nam sprytnego, potężnego, pewnego siebie człowieka, nie pozbawionego wdzięku, połysku i uroku. W jego oczach czyta się chłodną roztropność, a ciasno ściśnięte małe usta mówią o żelaznej woli i nietolerancji.
Tak więc król Henryk VIII żył, ale nie pamiętamy o tym z tego powodu. Światową sławę króla Henryka VIII przyniosły nie tyle jego polityczne i militarne sukcesy i porażki, jak jego życie rodzinne i sześć nieszczęśliwych żon. W szczególności słynna Anna Boleyn, dawniej namiętnie ukochana i niedostępna, a następnie bezlitośnie stracona przez koronowanego małżonka. Król stracił piątą żonę, piękną Kate Howard, a my szczegółowo opowiadamy o wszystkich żonach.
Można wiele i ciekawie opowiedzieć o obrazach wybitnego dzieła sztuki – portretu Henryka VIII, wykonanego przez malarza dworskiego króla Hansa Holbeina Młodszego w 1540 roku. W tym czasie Holbein jest już sławny, wybitny malarz portretowy renesansu północnego, który może nie tylko przekazać podobieństwo do oryginału, ale co najważniejsze, dać najdokładniejsze cechy psychologiczne.
Artysta doskonale opanował techniki w różnych gatunkach i technikach, potrafił przekazać najlżejsze przezroczyste tkaniny i ciężki aksamit, brokat i drogie futra, kamienie szlachetne i masywne złote łańcuchy, starannie wypisując haft, koronkę i wiele innych akcesoriów królewskiej osoby w szlafroku. Wszystkie te akcesoria są niezbędne, aby artysta pokazał status społeczny przedstawionej osoby.
Ale światowy artysta sławy Holbein nie przyniósł tych szczegółów, ale dokładny, wnikając w najbardziej intymne zakątki, psychologiczne cechy modelu. Na świecie nie ma tylu artystów tego poziomu, jak Tycjan i Rembrandt, którzy stworzyli portrety pełne psychologizmu i dramatu. Wraz z nimi Holbein Młodszy był zasadniczo pionierem prawdziwie boskiego wglądu w istotę ludzkiej duszy.
Henryk VIII był najmłodszym synem Henryka VII, pierwszego króla klanu Tudorów. Jego starszy brat, książę Artur, był słabym i chorym człowiekiem. W listopadzie 1501 roku ożenił się z księżniczką Aragonią Catherine, ale nie mógł wypełniać obowiązków małżeńskich i zmarł w kwietniu 1502 roku.