Obraz „Pocałunek” słusznie przypisuje się jednemu z najlepszych dzieł późnego okresu Picassa.
Hiperboliczne twarze połączyły się w pocałunek… Wszystko tutaj jest przesadzone – oczy, nosy, uszy, loki brody. W niezwykły sposób, daleki od realizmu, mistrz mógł w niezrozumiały sposób przekazać intensywność namiętności i różne emocje całujących się dwojga ludzi.
Kobieta na płótnie jest zmysłowa, kochająca i namiętna. Z nieograniczonym oddaniem i zaufaniem przywiera do ukochanego mężczyzny. Jej oczy spoglądają na grzbiet nosa – tyle wysiłku zajmuje spojrzenie na jej ulubione funkcje.
Mężczyzna pokazuje zupełnie inne emocje. Wygląda na oderwanego i zamrożonego. Jego wielkie oczy są skierowane w bok i wcale nie szukają oddanych oczu kobiety.
Niesamowite zjawisko tego obrazu polega na tym, że ludzie przedstawieni, złapani w tak intymnym momencie, jak pocałunek, powinni być bardzo blisko, jednak obraz wyraźnie pokazuje nie do pokonania emocjonalny dystans między nimi.
Technika stosowana przez artystę w tej pracy jest daleka od jednolitości. To, czy Picasso celowo używał różnych metod, czy taka stylistyczna wszechstronność, wynika ze słabego wzroku mistrza, zmuszając go do ciągłego wprowadzania zmian. Niektóre pociągnięcia pędzlem na płótnie różnią się dokładnością i dokładnością, podczas gdy inne, przeciwnie, charakteryzują się pośpiechem i „łatwością”.
Kolorystyka, na której artysta się zatrzymał, jest również niezwykła dla późnego Picassa. Są to odcienie niebieskiego, niebieskiego i szarego. Jakby pod koniec życia mistrz ponownie przypomniał melancholijny i ponury niebieski okres swojej twórczości na początku artystycznej drogi życia przez całe życie.
Obraz z całą swoją awangardą – połamane twarze, nieprawdopodobne proporcje, zdeformowane linie, niezwykle emocjonalne. Nie jest obcy jej obciążającym, ale bez agresji, który może zostać złapany we wcześniejszych dziełach Picassa.
Teraz obraz jest w Paryżu, w Muzeum Pablo Picassa, i niezmiennie przyciąga uwagę niezwykłą prezentacją przestrzeni, postaci i demonstracją ludzkich pasji i emocji. To niewyczerpane zainteresowanie, które żyje od wielu lat, jest oczywistym potwierdzeniem oryginalności wielkiego mistrza sztuki pięknej, Pabla Picassa.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)