Paryż z okna – Marc Chagall

Paryż z okna   Marc Chagall

Obraz został namalowany pod koniec pierwszego okresu twórczości we Francji. Po kilku latach nadal skupiał się na stolicy Francji.

Widok z pokazanego tutaj okna stanie się później typowy dla Chagalla. Symbolizował pogląd na zewnętrzną rzeczywistość od wewnątrz, jedność domu i świata.

W 1910 roku Wieża Eiffla zrobiła wielkie wrażenie na Chagall. W jego oczach nie tyle personifikacja cywilizacji technicznej, co nowa Wieża Babel, tym razem zdolna osiągnąć mistyczne niebiańskie wyżyny. W “Paryżu z okna” jego dążenie do nieba podkreśla i po raz kolejny potwierdza ramę okna, która przypomina klatkę schodową.

Jak zawsze, obrazy stworzone przez Chagalla łączą rzeczywistość i surrealizm, a ich nielogiczna natura ma swoją wewnętrzną logikę.

Głównym tematem obrazu jest dualizm i jedność świata: kwitnące rośliny, zrodzone z ziemi, i wielopłaszczyznowe bezdenne niebo, mężczyzna i kobieta, człowiek i zwierzę, wewnętrzna i zewnętrzna wizja, ucieleśniona w obrazie dwulicowym, takim jak Janus, ludzie.