Parasol – Francisco de Goya

Parasol   Francisco de Goya

To płótno zostało stworzone w tak zwanej erze gobelinów – czasie, gdy Goya napisał ponad 60 wzorów na dywan. Wszystkie charakteryzują się niesamowitym kolorem i radością, wypełnionymi ciepłym słońcem.

Obraz “Parasol” – przykład bezchmurnego, abstrakcyjnego bezchmurnego szczęścia. Został stworzony dla drugiej serii gobelinów, przeznaczonych do dekoracji jadalni Pałacu Prado. Obraz przedstawia dwóch – młodego mężczyznę zakrywającego od słońca dużą malowaną chińską parasolkę piękną młodą damę.

Kompozycja z dwoma głównymi przekątnymi – parasolem i pochylonym cienkim drzewem – tworzy pożądany efekt ruchu w dość statycznej scenie. Te przecinające się przekątne są po mistrzowsku podkreślone przez inne elementy kompozycji – przez ruch dłoni damskiej z wentylatorem, kierunek ściany w tle, łokieć dżentelmena, nawet kierunek puszystych fałd spódnicy.

Schemat kolorów płótna jest bardzo jasny i wesoły. Twarze postaci grają jasny rumieniec, który natychmiast wywołuje skojarzenia z obrazami Fragonarda. Ten wielobarwny i bogaty kolor odróżnia całą serię obrazów gobelinowych na tle późnych obrazów Goi – ciemnych, ciemnych, depresyjnych i dziwnych.

W “Umbrella” wszystko podkreśla radość młodości: piękny kolorowy strój pary, krajobraz w tle, jasne błękitne niebo, bujna zieleń, elegancki parasol, mały pies skulony na kolanach kobiety.