Jednym z wybitnych artystów ostatniego stulecia jest Rene Magritte. Jego wczesna praca związana jest z kubizmem i Dadą, ale w 1925 r. Zmienia się cała twórcza ścieżka artysty. Magritte przeprowadził się do Paryża – “centrum surrealizmu”. Jego kolejne obrazy są teraz nierozerwalnie związane z tym trendem.
W jego obrazach przedmioty i postacie pozostają niezmienione, ale Magritte przedstawia wszystko, co przedstawia jako metaforę, rodzaj układanki, którą należy rozwiązać.
Artysta w swoich obrazach opowiada o kłamstwie widzialnego, o tajemnicy, której człowiek nie zauważa. Poetyckie nazwy jego obrazów nie zawsze są związane z obrazem, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Tak więc Magritte podkreśla znaczenie jego dzieł.
Cel sztuki, według artysty, powinien przyczynić się do magicznej niespodzianki, a poetyckie połączenie nazwy z obrazem pomaga w tym. Obraz “Niebezpieczna lekcja” zawiera także ukryte treści.
Wizerunek młodej nagiej dziewczyny trzymającej lustro pojawia się przed widzem. W lustrze widać odbicie jej pięknego ciała, tylko z tyłu. Pierwszą rzeczą, która przyciąga wzrok, jest niezwykła refleksja, która nie może być w rzeczywistości.
Artystka przedstawia dziewczynę od razu ze wszystkich stron. Możesz zobaczyć różnicę między prawdziwą dziewczyną a jej odbiciem. Dziewczyna trzyma lustro, co oznacza, że jej ręce znajdują się na ramie, aw odbiciu zakrywa nagie ciało rękami.
W odbiciu nie ma spadającego cienia, a poza powierzchnią lustra cień jest podkreślony bardzo wyraźnie. Odnosi się wrażenie, że jest to obraz dwóch przeciwieństw walczących ze sobą w tej młodej kobiecie – emancypacja i skromność. A może odbicie jest eterycznym duchem, który nie rzuca cienia.
Magritte na zdjęciu wziął pod uwagę perspektywę w odbiciu, ponieważ w lustrze wszystko odbite staje się mniejsze. Pozostaje tajemnicą w tytule. Być może chodzi o ludzkie życie, które, jak kruche lustro w rękach dziewczyny, może w każdej chwili pęknąć i pozostaną tylko wspomnienia, jak przelotne odbicie w lustrzanej powierzchni.