Maszkow z entuzjazmem przyjął rewolucję październikową. W rewolucji rewolucyjnej artysta dostrzegł siłę, która uwolniła sztukę od nienawiści dekadenckiego złamania, kłamstwa i hipokryzji. Okres rozkwitu sztuki wyobrażał sobie jako ostateczne stwierdzenie w nim realistyczny początek.
Wiodącym gatunkiem w porewolucyjnych dziełach Meszkowa była martwa natura. W swoich martwych naturach artysta starał się ukazać piękno i różnorodność obiektywnych form natury, przeciwstawiając się doskonałości realnego świata, sztuczkom formalistów. Świat jest piękny tak, jak jest, Mashkov kłócił się ze swoją sztuką: “musisz tylko móc zobaczyć piękno każdej rzeczy. W martwej naturze z fanem artysta starał się zestawić rzeczy tak, aby specyfika każdego z nich skorzystała na sąsiedztwie innych, aby kombinacja przedmiotów ogłosiła ogólnie piękno życia.
Gęsty, pastowaty obraz Mashkowa, jego wyrazista, wytłaczana rozmaz pomaga poczuć materialność przedstawianych przedmiotów, a ulubiony przez artystę widok z góry wzmacnia wrażenie trójwymiarowości, nadaje im wyrazistość i monumentalność. Starannie, starannie analizuje mistrzowską złożoną formę srebrnej wazy, drewnianego żyrandola, małej eleganckiej butelki. Z wielką umiejętnością przekazuje teksturę przedmiotów: lustrzana polerowana powierzchnia mahoniu lśni miękko, cała symfonia odcieni mieni się w karelskim drewnie brzozowym, listwy macicy perłowej świecą w półmroku, jasne metaliczne odbicie rzuca wazę.
Piękno tych przedmiotów jest szczególnie korzystne w sąsiedztwie sztucznych owoców ułożonych na pierwszym planie. Z grubsza malowane gipsowe jabłka, gruszki, śliwki z ich martwą wagą podkreślają żywy urok prawdziwych rzeczy. Ten kontrast Mashkov ponownie powtarza, umieszczając w głębi malowniczy portret obok fragmentu rzeźby gipsowej.
Ciepłe kolory nagiego kobiecego ciała w portrecie ożywają w porównaniu ze śmiercionośnym tynkiem.