W połowie lata Lautrec oczekiwał wielkiej, prawdziwej radości. Wydrukowany w “Courier France” na podstawie piosenki “Hangover lub Drunkard”, Lautrec przedstawił go swoim bliskim krewnym, pewnemu Dio, który mieszkał przy ulicy Frosho 6. Początkowo pochodzący z Lille Dio – bracia Desiree i Henri i siostra Marie – byli muzykami. Marie uczyła muzyki i śpiewu.
Desiree – wtedy miał ponad sześćdziesiąt lat – grał na fagocie w orkiestrze Opery, a ponadto sam skomponował muzykę. Był autorem wielu piosenek wykonanych w Sha Noir. Lautrec stał się częstym gościem w ich mieszkaniu na czwartym piętrze, ale to nie talenty właścicieli go przyciągały, ale zdjęcia Degasa, z którymi się wieszali, z którymi Dio był przyjazny. W jednym z nich – “Muzycy w orkiestrze” – artysta przedstawiony na pierwszym planie Desiree Dio, jeszcze dwa były portretami Marii, dla których, jak powiedzieli, Degas dwadzieścia lat temu miał czułe uczucia. “Mój okrutny przyjaciel”, napisał do niej w 1872 roku.
Dio byli bardzo miłymi, prostymi i skromnymi ludźmi. Byli głęboko szanowani przez Monsieur Degasa.
Lautrec podzielił się swoimi uczuciami i przyszedł do nich, aby cieszyć się obrazami wielkiego mistrza, który był prawdziwą ozdobą ich skromnego mieszkania. Często Lautrec zabrał ze sobą jednego ze swoich przyjaciół, czasem kilku na raz. Pewnego dnia Degas, gdy zobaczył zdjęcie Lautreca w Dio, patrzył na to przez długi czas, a potem ze smutkiem w głosie, zauważył: “Pomyślcie, to było młode i tak wiele pracowaliśmy przez całe nasze życie!”. Te słowa Degas zostały przekazane Lautrecowi.
Był szczęśliwy i dumny. Teraz, gdyby mógł spotkać Degasa! To jest jego marzenie.
Marie Dio postanowiła umówić się na randkę. Kilka dni później Lautrec został zaproszony do warsztatu Degasa. Lautrec otrzymał wielką satysfakcję z wysłuchania komplementów Degas, ale nigdy się nie spotkali.
Degas nie należał do liczby osób, które szukają randek.