Kramskoy, podobnie jak wielu innych artystów, porusza temat chłopstwa w swojej pracy. Tworząc portrety chłopów, pokazuje się jako dobry malarz portretowy, który wie, jak przekazać emocje i doświadczenia swoich bohaterów w najdrobniejszych szczegółach.
Na zdjęciu „Leśnik” widzimy człowieka, który wychodzi z leśnej gęstwiny, jego ubrania wydają mi się niegrzeczne. Kolory są nieco ciemne, co tworzy kontrast z tłem z wizerunkiem głównego bohatera portretu i pozwala zobaczyć najmniejsze szczegóły samego człowieka.
Moim zdaniem artysta zwraca szczególną uwagę na ekspresję twarzy mężczyzny i na pozę, w której jest przedstawiony. Odnosi się wrażenie, że mężczyzna się porusza i jest ciasno ubrany.
Człowiek za maczugą, jego oczy czujne, jakby nam nie ufał. Jego oczy są koloru jasnoniebieskiego, dając napięcie. W tym widoku nie ma doświadczenia ani wątpliwości.
Wydaje mi się, że Kramskoy przedstawił człowieka, który jest zawsze niezadowolony ze wszystkiego, nie lubi ludzi i nie może znosić pewnych okoliczności. Ciągle narzeka, wyrażając w ten sposób swoje niezadowolenie. Wydaje się, że tutaj, tutaj, otworzy usta i zacznie się oburzać i skarcić wszystkich w kręgu lub narzekać na jego życie, obwiniając wszystkich wokół, że jego życie jest tak złe i jak trudne jest dla niego.
To zdjęcie mnie uderzyło. Nigdy wcześniej nie wyobrażałem sobie, że patrząc na portret można zrozumieć, jaki rodzaj osoby został przedstawiony. W tym właśnie, moim zdaniem, talent artysty leży, za pomocą rysunku, aby odsłonić nie tylko zewnętrzną powłokę osoby, ale także pokazać ją od wewnątrz, ze wszystkimi jej wadami i wadami, takimi, jakie są naprawdę.
Uwielbiałam sztukę Kramskoy i chciałabym, żeby namalował mój portret, abym mogła spojrzeć na siebie i przeanalizować moją postać z zewnątrz.