Przez fabułę, na której powstał, fresk Botticellego stał się pierwszym z renesansowych artystów. Przedstawione tu wydarzenia są opisane w Starotestamentowej księdze Liczb i mówią o tym, jak „głowy społeczeństwa” dwustu pięćdziesięciu wybitnych ludzi, którym przewodzili Korach, Datan i Aviron. postanowił zapytać Mojżesza, który wyzwolił ich na rozkaz Boga z niewoli egipskiej, dlaczego on i jego brat Aaron zostali postawieni ponad całym ludem Izraela.
W centrum kompozycji artysta przedstawił, w jaki sposób buntownicy zostali ukarani przez Boga za zuchwałość – kadzielnice odlatują, które przynieśli „przed Pana”, a ci, którzy ośmielili się z przerażenia, upadli na ziemię. Po lewej stronie mieszkania prowodyrów razem z nimi i ich domami spadają przez ziemię, a po prawej te dwustu pięćdziesięciu ludzi, którzy również byli przeciwni boskiej woli, są zatłoczeni i wkrótce zostaną zniszczeni.
Botticelli łączy starożytne i współczesne realia, takie jak szaty Mojżesza i te postacie, które są przebrane w modę XV wieku, a arcykapłan Aaron jest reprezentowany w papieskiej tiarie. Artysta przeniósł akcję do Rzymu, przechwytując w tle łuk Konstantyna, symbolizujący triumf najwyższego, boskiego prawa. Po prawej stronie znajdują się starożytne ruiny, które powinny przypominać o zniszczeniu opornego.
Podzielony na trzy sceny skład wygląda jak jeden. Ułatwia to nie tylko pojedynczy krajobraz, w którym umieszczony jest cały obraz, ale także fala emocjonalna. Biegnie od lewej krawędzi fresku przez środek i ginie nieco w grupie ludzi po prawej stronie, ale bycie złapanym przez Mojżesza z pieczęcią słusznego gniewu na jego czole, podnoszeniem rąk, znów się wznosi.
Złożony rytm, któremu podporządkowany jest nastrój obrazu, który staje się mocniejszy lub słabszy, jest jedną z cech wyróżniających obraz Botticellego.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)