Ta praca Petrova-Vodkina w czasach sowieckich była bardzo popularna i znana wszystkim, pomimo dominacji realizmu społecznego. Płótno jest uderzające kolorowe, jasne, w skali. Kolorystyka obrazu zbudowana jest na kontraście kolorów niebieskiego i czerwonego, widać silny wpływ symboliki – prostota form, proste kolory.
Jednym z symboli Rosji zawsze był koń. Często jego wizerunek jest używany w malarstwie i literaturze. Na zdjęciu Petrova-Vodkina obraz czerwonego konia jest używany w tym samym kontekście. Ale jego kolor w żaden sposób nie odnosi się do bolszewików, którzy doszli do władzy w 1917 roku.
Czerwony, prawie fioletowy kolor jest tu używany jako symbol agresji i siły. Ponadto słowo “czerwony” w języku rosyjskim ma inne znaczenie – “piękne”. Podobnie jak Kazimierz Malewicz, Petrov-Vodkin często wykorzystywał techniki i techniki tradycyjnego rosyjskiego malowania ikon.
Czerwony koń bez wątpienia jest środkiem obrazu. Jest ogromny, po prostu nie mieści się na płótnie. Jego kolor i skala sprawiają, że obraz jest nierzeczywisty, wydaje się, że świadomie pozwala jeźdźcowi na jego kontrolę.
Jego jeździec – nagi chłopiec – podkreśla siłę konia i odgrywa drugą rolę, nawet jego twarz jest pokazana schematycznie. Oprócz nich na zdjęciu widać jeszcze dwa konie z jeźdźcami – białymi i pomarańczowymi, ale nie są one narysowane tak szczegółowo i wyraźnie jak główny bohater obrazu – koń o czerwonym kolorze.
Otaczająca przestrzeń dodaje nierealności temu, co się dzieje – linii brzegowej w postaci gładkiego łuku, koloru otaczającej roślinności.