Grand Canal. Wenecja – Edouard Manet

Grand Canal. Wenecja   Edouard Manet

To płótno, które znalazło się w retrospektywnej wystawie E. Mansa w Szkole Sztuk Pięknych w 1884 roku, zobaczył jego współczesny krytyk Joseph Peladon, który napisał: „Niezwykle małe płótno reprezentuje róg Canal Grande w Wenecji. Woda i niebo to białe kolumny cumownicze koloru indygo przeplatane niebieskimi paskami.

Ta symfonia, gdzie niebieski – główny kolor nie wydaje się śmieszny i nierealny. Widziałem weneckie popołudnia dokładnie tego samego koloru; ale Mane przesadził wrażenie prawie do fantastycznego poziomu. Za tymi wysiłkami, nieszczęśliwa osoba zakochana w przezroczystych barwach, rozpoznajesz jego poszukiwanie światła, jego wyjątkowy idealizm… „Budynki w tle są pomalowane na nierealne, wydają się być wzięte z wyobrażonego Morza Śródziemnego.

Manet pojechał do Wenecji jesienią 1875 r. żona i artysta James Tissot.

To znane na całym świecie miasto-muzeum, tajemnicze i niezapomniane, z płynącymi uliczkami kanału, z których głównym jest Wielki Kanał, wywołało rozkosz wśród poetów, muzyków, artystów z Byron do Foscolo, z Canaletto do Canova i Wagnera we wszystkich epokach. Grand Canal – teraz przejrzysty i spokojny, teraz podnoszący na duchu, teraz mroczny, w zależności od koloru nieba i pory roku – artysta przypomniał sobie, jak niepowtarzalny wygląd uroczej Wenecji żyje, bawiąc się słońcem.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)