Prace Gustave'a Moreau, francuskiego artysty, były ściśle związane z symboliką. Ale charakter jego pracy był inny. Główną zasadą artysty była zasada „doskonałej bezwładności”, gdy postacie zostały przedstawione w stanie zanurzenia i myśli w sobie. Z tego powodu widz powinien lepiej poczuć wewnętrzny stan umysłu postaci na obrazie. Artysta stworzył kilka płócien z wizerunkiem Sfinksa.
Jednym z tych obrazów jest obraz „Edyp i sfinks”, namalowany w 1888 roku. Dokładny tytuł pracy „Edypa wędrowca, czyli równość przed śmiercią”.
Obraz opiera się na starożytnym greckim micie Edypa, który w drodze do Teb spotyka Sfinksa. Moreau przedstawia Sfinksa jako uskrzydlonego potwora z głową pięknej dziewicy. Sfinks zadaje wszystkim podróżnikom jedną zagadkę: „Kto chodzi rano na czterech nogach, po południu o drugiej i wieczorem o trzech?”, Na które nikt nie może udzielić prawdziwej odpowiedzi.
I do tego Sfinks je pożarł. Edyp domyślił się, że są to trzy wieki osoby – niemowlęctwo, dojrzałość i starość.
Na tym zdjęciu Edyp nie jest odważnym bohaterem. Zarówno Sfinks, jak i Edyp przewidują ich śmierć, przed którą oboje są równi. Skalista grota jest symbolem łona. Pomysł artysty polegał na tym, skąd pochodzi osoba, jest jego śmierć.
Jocasta, matka Edypa, przez przypadek, stając się żoną Edypa, spowodowała jego śmierć. Więc ta historia przeraziła pokolenie Nietzschego, że kobieta, która dała życie, może ją łatwo zabrać.
Pośrodku zdjęcia sfinks rozpościera skrzydła. Obok niego są pokonane ofiary, które nie odpowiedziały na jego pytanie. Ich twarze nie są szczegółowo śledzone. Edyp, znajdujący się po lewej stronie zdjęcia, ze zmęczonym chodem, oparty o laskę, wchodzi do groty. Jego głowa jest opuszczona z bezsilności, wie, że jego życie wkrótce się skończy.
Patrząc na zdjęcie, widać ciemniejące niebo w wieczorny zmierzch. Rozpoczęłam już nocne polowanie na nietoperze. Sphinx patrzy na przybyłego podróżnika, dumnie siedzącego na łóżku.
Jego skrzydła są piękne i śnieżnobiałe.
Artysta podkreśla głównych bohaterów jasnymi, ochrowymi i żółtymi odcieniami na ciemnym, zimnym tle. Pionowy format obrazu podkreśla wielkość Sfinksa. Praca jest tragiczna i tajemnicza.
Obraz sprawia, że myślisz o życiu i śmierci.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)