Demokryt i Heraklit są szeroko reprezentowani w europejskich obrazach renesansu i baroku – w jednym obrazie lub w formie dyptyku. Florenccy humaniści z XV wieku użyli tej pary, aby potwierdzić opinię, że wesoły pogląd bardziej odpowiada filozofowi Demokrytowi, greckiemu filozofowi, rodzajowi. w Abderah w Tracji znany był jako Śmiech, ponieważ był zdezorientowany głupotą rasy ludzkiej.
Jego system filozoficzny kontrastował z poglądami wcześniejszego filozofa Heraklita z Efezu, znanego jako Ciemność lub Ciemność. The DEMOCRIT of Abdera to starożytny grecki filozof, encyklopedyczny uczony, uczeń Leucippusa. Założyciel pierwszego historycznego typu atomizmu filozoficznego i naukowego na Zachodzie.
Podróżował do Egiptu, Babilonu, Persji, Arabii, Etiopii, Indii.
Znanych jest 70 tytułów Demokryta, z których zachowało się wiele fragmentów. Wkład Demokryta w rozwój idei filozoficznych jest bardzo duży, ale najważniejsza jest oczywiście jego doktryna atomów. W tradycyjnej dla starożytności idei pochodzenia wprowadził ideę pluralizmu i wielości, deklarując jako początkową zasadę niezwykle małe cząstki materiału, których nie można bezpośrednio wyczuć za pomocą zmysłów.
Do tej najmniejszej inicja – tywy Demokryt ustanawia pewien rodzaj limitu podziału, który na pewnym etapie staje się niemożliwy. To stąd pochodzi nazwa atomu cząstki – niepodzielna. Idea liczby mnogiej, liczby mnogiej, nieskończenie małej, nie postrzeganej przez zmysły i mającej granicę podziału pochodzenia, pozwoliła Demokrytowi rozwiązać szereg problemów nauki i filozofii tamtych czasów: w szczególności, aby odpowiedzieć na pytanie o przyczyny wielości i różnorodności rzeczy, jedności i materialności świata, jedności fizycznej i materiał, a także wyjaśnić istotę procesu wiedzy.
Brak atomów, według Demokryta, jest pustką, nieskończoną przestrzenią, dzięki której i w którym zachodzi losowy ruch atomów. Atomy są niepodzielne, nie mają cech, różnią się rozmiarem, kształtem, kształtem i wagą, położeniem i porządkiem, są w pustej przestrzeni i ciągłym ruchu. Z powodu ich połączenia i separacji powstają światy i rzeczy i giną.
Czas w Demokrycie nie ma początku, wszystko odbywa się zgodnie z jakąś niejasną i niepojętą koniecznością, a dla człowieka jest w rzeczywistości identyczna z przypadkiem.
Znajomość przyczyn zjawisk jest znaczeniem prawdziwej wiedzy filozoficznej. Według Demokryta lepiej jest „znaleźć jedno wyjaśnienie przyczynowe niż zostać królem perskim”. Dusza – ucieleśnienie elementu ognia – składa się ze specjalnych maleńkich okrągłych i gładkich atomów rozmieszczonych w całym ciele. Demokryt po raz pierwszy użył terminu „mikrokosmos”, wyciągając analogię między kosmosem a organizacją ludzkiego ciała.
Bogowie istnieją w postaci związków ognistych atomów i żyją dłużej niż ludzie, nie będąc nieśmiertelnymi.
Mózg jest organem myślenia. Wrażenia powstają dzięki przenikaniu do duszy „obrazów” emanujących z rzeczy. Demokryt uważa, że małe, niewidzialne cząstki są oddzielone od przedmiotów, które ludzie widzą i przechodzą przez pustkę, spadając jako odcisk na siatkówce oka, a następnie umysł zaczyna działać.
Najwyższym dobrem jest błogość osiągnięta przez ograniczenie pragnień i umiarkowanie stylu życia.
Demokryt najwyraźniej był pierwszym, który rozróżnił sztuki stosowane, obejmujące nauczanie, i twórczość artystyczną, wymagając inspiracji racjonalnie niewytłumaczalnej. Atomistyczna koncepcja Demokryta miała wielki wpływ na historię myśli filozoficznej i naukowej, czyniąc „atom” rodzajem zasady wyjaśniającej istnienie, ruch, narodziny i śmierć ciał materialnych.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)