Obraz kontynuuje temat ciężkiej kobiety po lewej stronie, jak nakreślił Antoine Lenen w portrecie grupowym we wnętrzu. W głównym miejscu stała zmęczona stara kobieta z nieruchomymi rękami. Za nią jest płonący kominek.
Przy kominku po lewej, jej zięć w ciemnych ubraniach, po prawej, jej najmłodsza córka oparła się o ścianę. Wokół stołu: beztroski, młodszy syn z fajką, mężem krojącym chleb, starsza zamężna córka-piękność z okrągłą twarzą i dołkami na policzkach, silne młode ciało – ulubiony model artysty. Jej dzieci są za nią: córka, syn i jej własny kot jako dowód osobnej rodziny. Mężczyzna przy stole jest ciepło ubrany i ma kapelusz z szerokim rondem.
Osoba o ostrych rysach i dużych oczach mężczyzny miłego, miłego, rzetelnego pracownika. Teraz tnie chleb.
Ale głowa rodziny i jej kierownik to jego żona. Podkreśla ją biała kurtka bez rękawów z kapturem i pozycja pośrodku między psem, zięciem, córką i synem z fajką. Zięć w tle: w jego rodzinie pierwsze słowo należy również do kobiety – jego żony.
Znaczenie obrazu Wierzę w następujące. Chłopi uprawiają pszenicę i winogrona, a to wino i chleb są w rękach rodziny chłopów: kobiet i mężczyzn. To jest przemienione ciało i krew Chrystusa Zbawiciela. Chrystus nie ma żadnego związku z prawdziwym, materialnym chlebem i winem, w Chrystusie uważają nosiciela duchowych podstaw bytu, które są podobne do chleba i wina. Nie, mówi Lenen, to chłopi, którzy tworząc pokarm materialny, prawdziwy chleb i wino, niosą w sobie duchowe filary, najwyższe wartości moralne uczciwej pracy, dobroci, rodzinnej i ludzkiej harmonii.
Ciężki chleb. Szczególnie trudny dla kobiety, która utrzymuje rodzinę.