Na początku XX wieku, impresjonista malarz Claude Monet wielokrotnie zdarza się w Anglii, odwiedzając Londyn. Malarz spotyka się z cechami londyńskich budynków, zauważa niezwykłe obrazy miejskich budynków. Szczególnie Claude Monet przyciąga tajemniczą mglistą atmosferę stolicy Anglii. W pracach Moneta obrazy londyńskie wyglądają jak wypełnione mistycyzmem, konwencjami i specjalnymi upiornymi kolorami.
Jedno z tych dzieł malarza sztuki można uznać za “budynek Parlamentu w Londynie. Efekt mgły”.
“Budynek Parlamentu w Londynie. Efekt mgły” powstał w 1904 roku i jest obecnie częścią kolekcji sztuki Państwowego Muzeum Sztuk Pięknych. A. Puszkin w Moskwie. Przede wszystkim należy zauważyć, że artysta stworzył całą serię prac na temat budynku Parlamentu w Londynie.
Kiedyś ta praca była przechowywana w Museum d'Orsay w Paryżu. Obraz wyróżnia się specjalnym efektem mgły, jak stwierdzono w samej nazwie płótna malarskiego.
Budynek Parlamentu otacza gęsta mleczno-liliowa mgła. Majestatyczne zarysy londyńskiego parlamentu w stylu współczesnego gotyku ukazują delikatne, ale gęste odcienie mgły. Ostre, ostre, rozciągające się linie architektoniczne są wygładzane przez miękkie kontury. Sylwetka budynku ze względu na efekt mgły jest zamazana, podsycana, przemyślana i odtworzona w delikatnych, granicznych kolorach. Ponadto rodzi się efekt nierzeczywistości, świata odległego od tych miejsc, świata lustrzanego, gdzie wszystko rozpuszcza się w biało-fioletowych mgłach, gdzie ciepłe żółto-czerwone promienie słońca, zbyt upiorne i dalekie, by farbować Tamizę i nasycać ją kolorem, ledwo się pojawiają.
Mgła rozprasza odcienie, rozbija je na liczne czerwono-fioletowe blask.
Tak więc obrazowy obraz budynku Parlamentu okazał się niezwykle warunkowy, abstrakcyjny. W tej pracy artysta prezentuje nie prywatne szczegóły i najbardziej szczegółowe podobieństwo, ale przed nami chwila bycia, chwilowe wrażenie wizerunku miasta, jak widział i czuł autor.
Podobnie jak w wielu innych pracach, głównym motywem Moneta jest rysowanie światła. Od światła zależą zarysy przekazywanej rzeczywistości, jasność i kontrast obrazów i obiektów.
Rozwijające się światło prowadzi do stworzenia nieuchwytnej atmosfery mglistego miasta, pełnego refleksów, podwójnych obrazów i odblaskowych powierzchni.
Londyn zdawał się topić we mgle chłodnych liliowych odcieni, pozostawiając wrażenie fluktuacji i niekompletności.