Austriacki malarz Gustav Klimt uważany jest za jednego z pierwszych gloryfikujących i „wprowadzających” styl współczesny do malarstwa austriackiego. Pomimo suchości listu i oryginalności, Klimtowi przypisuje się szczególny związek z kobiecym ciałem i wszystkim związanym z kobiecą erotyką.
Tak więc obraz „Fable”, pozornie całkowicie nieszkodliwy, został stworzony przez autora w wieku 21 lat, ale miał już ukryty podtekst. Ciepły i kojący tytuł sugeruje tę samą fabułę. Tak, są tu bohaterowie – przedstawiciele klasycznej narracji: tuczone bociany bujne, śpiący lew śpiący, rozczochrany lis z żarówką, mysi mały narybek na cienkich gałęziach.
Taka kolekcja może zilustrować każdą bajkę Ezopa, a nawet Iwana Kryłowa.
Obraz młodej kobiety jest jednak mylący i urzeka oczy i myśli, odsuwając widza od idei obrazu. „Fable” lub „Fairy Tale” został napisany przez Gustava Klimta w okresie, gdy jego płótna wciąż oddychały klasyczną szkołą malarstwa. Dlatego zarówno farby, jak i ciepło oraz stopień kontrastu, tak bliski stylowi pisania Caravadji, są w nim żywe.
Mosiężne odcienie bistro zmieszane z miodową paletą dały obrazowi emocje typowe dla scen barokowych. Nikt nie pomyślałby, że „złoty” okres autora byłby daleki od Bajki. Co Klimt chciał opowiedzieć na swoim zdjęciu?
Jest to zbiór postaci z różnych opowieści, bez szczegółów. Ale może dziewczyna to sama bajka – bajka, jako jej personifikacja? Taka technika jest często używana przez pisarzy bajek w pracach komiksowych.
Bajka Gustava jest ładna i nie żartuje z wad. Przejrzyste półnagie ciało wskazuje na nagie i nie ukryte ludzkie wady wyśmiewane w literaturze. Zwój papieru na jej dłoni jest już napisany, ale tekst jest ukryty i nie czytany.
Ale wkrótce, prawie, litery połączy się w szczupłe kuplety, a pisarz opublikuje swoją opowieść. Obraz „Bajka” jest lakoniczny i bajeczny, niezwykły zestaw znaków i tylko autor z wyraźnymi akcentami. Można go odczytać jak każdy tekst, podnieść wskazówkę, spekulować i podziwiać obraz Klimta, wciąż zrozumiały, wciąż młody, ale już znany.