Ash – Edvard Munch

Ash   Edvard Munch

Fabułę obrazu można powtórzyć za pomocą jednej linii Puszkina: “To koniec: nie ma między nami żadnego połączenia”.

Artysta zwraca uwagę widza na stan emocjonalny bohaterów. Mężczyzna zamknął się przed światem, jego uczucia są głęboko w środku, jest zamknięty zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie, widz nie zauważa go natychmiast. Kobieta jest naprzeciwko, w środku kompozycji.

Jej twarz jest pełna obojętności. Tylko niewielkie zamieszanie wywołuje aktywność emocjonalną.

Ciekawe miejsce akcji. Widzowie mają skojarzenia ze sceną teatralną, ekranem kinowym. Jeśli dokładnie przeanalizujesz szczegóły zdjęcia, zobaczysz symboliczny szczegół: mały zielonkawy kamień, trójkątny kształt.

Kamień przypomina teatralną maskę z czarną peruką. Wypadek lub zamiar? Jeśli jest to wypadek, jest to bardzo właściwe. Wyrzucona maska, szczelina, popiół, po ogniu miłości. Rude włosy i zielonkawa twarz są znakami czarownicy w folklorze wielu narodów.

Nie rozpięta sukienka, pod którą czerwona lniana nadaje fabule ostrość i temperament. Pomarańczowe odcienie tła przywodzą na myśl niedawną pasję, a ciemne niebo dodaje mroku.