Realistyczny artysta Nikołaj Pietrowicz Bogdanow-Belski szczególnie kochał sceny rodzajowe, w których główną rolę odgrywają proste chłopskie dzieci. Tak więc obraz “Virtuoso” nie przedstawia nam ściśle ubranego muzyka ze skrzypcami w sali koncertowej, ale młodego wiejskiego muzyka, którego wdzięcznymi słuchaczami było jeszcze czterech takich samych chłopskich dzieci, wygodnie siedzących na malowniczej polanie wypełnionej światłem słonecznym, otoczonej brzozami.
Malowany w nieco impresjonistyczny sposób krajobraz skupia uwagę widza na postaciach z obrazu. Chłopiec w pstrokatej koszuli gra coś – w jego napiętej twarzy widać, jak próbuje. Osoby wdzięcznych słuchaczy wyrażają zupełnie inne emocje – chłopiec w kraciastej koszuli uśmiecha się ładnie, dzieci siedzące obok niego wykazują prawdziwe zainteresowanie, a wysoki chłopiec w czerwonej koszuli w ogóle wstał – albo do tańca gotowego do rozpoczęcia, albo po prostu po usłyszeniu.
Ten obraz jest nasycony niezwykłym spokojem i kreatywnością – rodzajem wiejskiego pastorału, w którym skupia się na przytulnym i beztroskim świecie dzieci. Będąc nieślubnym synem bękarta, mistrz bardzo dobrze znał ten świat i otworzył go z przyjemnością dla widza, ukazując mu sentymentalne piękno i urok chłopskiego dzieciństwa.
Godny uwagi obraz Bogdanowa-Belskiego należy umieścić na osobnym piedestale. Absolutnie wszystkie prace tego typu, a singiel “Virtuoso” emanuje ciepłem, miłością i prawdziwą życzliwością. I wydaje się, że bezpretensjonalna melodia chłopskiej bałałajki wciąż płynie z płótna, ciągnąc za sobą młodych słuchaczy.