Ta praca wyraża uogólnioną koncepcję nowej architektury. Wieża Tatlin to praca koncepcyjna, symbol aspiracji do nowego świata, do „zbiorowej, rzeczywistej i skutecznej kultury”.
Pomnik wykonany z żelaza składa się z 2 nachylonych spiral, harmonijnie połączonych i skręconych od dołu do góry. Wewnątrz spirali jedna nad drugą to konstrukcje form geometrycznych – sześcian, piramida, walec, półkula. Wieża miała zbudować naturalną wysokość 400 m, ze szkła i stali.
Wieża Tatlina to wyjątkowe dzieło wyrażające ideę jedności ludzi, wspólną przyczynę, aspirację, ideę ruchu – rozwój. Jest to obraz „działania energetycznego”, ekspresji formacji materialnej i energetycznej. Jest to związane z Wieżą Babel na zasadzie przeciwstawiania się symbolowi próżności czynów ludzkości i jej bezczelności i konstruktywnego podejścia.
W prawdziwym projekcie architektonicznym Tatlina, zdaniem A. Strigaleva, kształtowała się przestrzeń podobna do irracjonalnej, nieodtwarzalnej w ortogonalnych projekcjach do konstrukcji przestrzennych, często spotykanych w ikonograficznych obrazach architektury.
Tatlin zsynchronizował rytmy ruchu i wymiary Wieży z cyklicznymi procesami planetarnymi. Proces rotacji objętości nie jest postrzegany przez oko ze względu na niskie prędkości ruchu. Sześcian obraca się z prędkością 1 obrót na rok, piramida – 1 obrót na miesiąc, cylinder – 1 obrót na dzień, półkula – 1 obrót na godzinę. Obrót objętości związany jest z obrotem Ziemi.
Wysokość jest wielokrotnością południka.
W 1968 roku 7-metrowy model wieży Tatlin został wykonany w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Sztokholmie. W 1970 roku wykonano drewniany model na wystawę sowieckiej sztuki rewolucyjnych lat w Londynie.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)