Veualschitsy – Gustave Courbet

Veualschitsy   Gustave Courbet

„Veyalschitsy”, jakby pochodził z płótna Mille, jednak na obrazie Courbeta, zamiast żałosnej, surowej surowości tkwiącej w dziełach Barbizona, przedstawiającej chłopskie kobiety w pracy, odnajdujemy urocze postacie w ich prostocie, błyszczącym kolorze, bogatym oświetleniu i, oczywiście, wypełnione erotyczną atmosferą.

Cezanne, wielki miłośnik Courbeta, był zachwycony tym obrazem i powiedział w jednym z listów: „Wokół rozlewa się żółte światło; wielki czerwony koc rozciąga się na podłodze; chmury pyłu unoszą się nad ziarnem; jak na najbardziej zmysłowych płócienach Veronese, a ręce to te ręce koloru pieczonego mleka, wyciągnięte dłonie chłopki są gładkie, jak przybrzeżne kamienie… Ale to było postawione przez jego siostrę… Można je umieścić na jednym z obrazów Velasqueza: , Przysięgam! .. Wszystko, co jest tutaj, jest nasycone Idzie i ziarnisty! Jak wszyscy to życie!

To naprawdę imponujące!”. Co więcej, mówiąc o tym samym obrazie, Cezanne podkreśla, że ​​”paleta” Courbeta pachnie jak ziarno. Jest to bez wątpienia najwyższa pochwała artysty, który wierzył w to w porządku

Obraz „Veyalschitsy” zajmuje wyjątkowe miejsce w twórczości Courbeta, podobnie jak w historii malarstwa w XIX wieku. Artysta odmawia wykorzystania perspektywy, więc scena jest pozbawiona głębi. Wszystkie figury wydają się płaskie i przedstawione na jednej płaszczyźnie. Tutaj możesz prześledzić wpływ sztuki Wschodu, a zwłaszcza odbitek japońskich.

W tym sensie obraz „Veyalschitsy” staje się swego rodzaju stylistycznym poprzednikiem dzieł Edwarda Maneta lub Paula Gauguina.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,00 out of 5)