Ten portret jest jednym z najbardziej znanych w historii malarstwa zachodnioeuropejskiego. Obraz stworzony przez Halsa zachwyca widza świeżością i spontanicznością. Widać, że klient – bogaty i zdrowy człowiek – stara się być dostojny.
Ale jednocześnie wydawał się rozbawić swoją pozycją “portretowanego”. Artysta bardzo przekonująco przekazuje wszystkie odcienie męskiego nastroju. “Laughing”, przy okazji, dżentelmen został wezwany dopiero pod koniec XIX wieku. Najprawdopodobniej jest to oficer.
Możemy to zrozumieć dzięki taśmie na ramieniu i mieczowi przy pasku. Ponadto nie jest trudno założyć, że oficer cieszy się sukcesem kobiet, a przynajmniej ze wszystkich sił stara się to zrobić. Słynnie noszony kapelusz, poskręcane wąsy, eleganckie koronkowe mankiety dają mu bardzo prawdziwy damski mężczyzna. To jedna z najbardziej “wielkich”. portrety Halsy. Napisał ją w szczęśliwym okresie swojego życia, kiedy sława i duża liczba rozkazów pozwoliły mu na wygodną egzystencję.
Nie wiemy prawie nic o człowieku przedstawionym na portrecie.
Ponadto, być może, ma dwadzieścia sześć lat i jest oficerem. Wtedy możemy tylko spekulować. Pierwsze założenie się sugeruje.
Wiedząc, że Hals był blisko społeczności karabinów w mieście Haarlem, aw 1624 r. Był muszkieterem kompanii św. George, nie jesteśmy zbyt grzeszni przeciwko prawdzie, jeśli powiemy, że “kawalerzysta” był najprawdopodobniej jednym z towarzyszy Halsa. Niewykluczone, że nie należał właśnie do firmy św. George i był członkiem, powiedzmy, firmy strzeleckiej św.
Adriana Ale dla nas nie ma dużej różnicy. Należy zauważyć, że tylko bogaci obywatele zostali przyjęci do firm strzeleckich lub tych, którzy zostali poleceni przez jakiegokolwiek wpływowego członka firmy.
Luksusowy garnitur oficera jednoznacznie wskazuje na jego pozycję społeczną. Prawdopodobnie ten młody człowiek należał do jednej z bogatych i szanowanych rodzin w mieście. I tutaj należy przypomnieć, że najbogatsi ludzie w Haarlem byli właścicielami manufaktur tkackich i browarów. Skala produkcji i konsumpcji piwa w Holandii w XVII wieku była taka, że nauczyciel Halsa Karel van Mander nazwał alkoholizm “ogólną chorobą Holendrów”.
Do 1618 r. 42 z 54 miejsc w radzie miasta Haarlem należało do właścicieli browarów. A Peter Jacob Olikan, który był właścicielem dwóch największych browarów miejskich, został ponownie wybrany pięć razy na stanowisko burmistrza.
Na korzyść “warzenia” wersji pochodzenia “dżentelmena” mówi się również, że browary były nieodzownymi członkami towarzystw strzeleckich i znalazły się wśród stałych klientów Hals. Na przykład, cztery największe obrazy namalowane przez artystę w latach 1627-39, zamówiły go. Rękaw “Smiling Chevalier” został napisany przez Halsa z wielką umiejętnością. Artysta osiągnął tutaj uderzające kontrasty – gorące żółte, złote i czerwone elementy haftu wystają wyraźnie na ciemną tkaninę kurtki. Biała koronka szerokiego mankietu Hals odtwarza tak skrupulatnie, że widz nie tylko widzi, ale także niemal dotyka każdego detalu wzoru.
Nie ma wątpliwości, że tylko najbardziej wykwalifikowane rzemieślniczki mogły zrobić takie sznurowadła i prawdopodobnie były warte fortunę. Elegancki oficer chętnie afiszuje się ze swoim ekstrawaganckim strojem, nawet znika kilka. Fabryki w Harlemie produkowały obfite tkaniny w obfitości.
Kamizelki z takiej tkaniny w czasach Khalsa lubiły dekorować emblematycznym haftem, co świadczy na przykład, że serce właściciela tej kamizelki należy do tej lub innej damy.
Można śmiało powiedzieć, że Hals był zaznajomiony z emblematyczną książką Elimatics, która była popularna w tamtej epoce, w której różdżka węża boga Merkurego oznaczała łacińskie motto “Virturi fortuna come”. To emblemat Merkurego, który artysta przedstawił między szczelinami rękawa dżentelmena. Patrząc uważnie na rękaw, możemy rozróżnić dwa główne rodzaje rozmazu. Tak więc szeroka pomarańczowo-złota opaska na mankiecie rękawa jest zapisywana szerokim pędzlem, energicznymi pociągnięciami.
Haft, przeciwnie, jest napisany cienkim pędzlem, a tutaj artysta bardzo starannie wypisał dosłownie każdy ścieg.