Historia tej historii jest prosta i prozaiczna. Autor “podglądał” jeden ze szpitali, w których leczono prostytutki. Warto bliżej przyjrzeć się liczbom, aby zrozumieć całe znaczenie tego spotkania: można zobaczyć dziecko w rękach młodej kobiety.
Rozpustna matka oddaje swoje nieoczekiwane dziecko pod opiekę klasztoru. W oczach artysty ta scena nabiera głębokiego, biblijnego znaczenia i znaczenia.
Mistrz na obrazie przesyła widza na freski mozaik rzymskich i bizantyjskich. Tutaj dokładnie przekazuje pozy i plastyczność postaci, fałdy ubrań, twarze samych bohaterek. W żałosnym posłuszeństwie i bez żadnego potępienia zakonnica jest gotowa przyjąć owoc grzechu innego.
Odwołujący uderza widza beznadziejnie beznadziejnym spojrzeniem. Co ciekawe, cień rzucił tylko jedną kobietę, tę, która przyniosła dziecko. Ten cień jest jak aluzja do grzesznej przeszłości bohaterki. Kobiety skłoniły sobie głowy. W tej pozycji i przebaczeniu i odkupieniu.
Jedyną rzeczą, której nie ma na zdjęciu, jest nadzieja, miłość i wiara.
Sprawiedliwi i grzesznicy są równymi postaciami przed Bogiem. Stąd podwójna nazwa, w której kluczowym słowem jest “siostry”. Kultowa estetyka dodatkowo podkreśla chrześcijańską treść obrazu.
Nastrój pracy jest spokojnie podkreślony, atmosfera jest zimna, a sama kompozycja jest statyczna, tak charakterystyczna dla sztuki średniowiecznej, kiedy kanon był najważniejszym elementem każdej pracy, zestaw zasad, dla których tworzy obraz biblijnej historii związanej z odbiciem świętego świata.