Sanktuarium Motohatiman w Sounamura – Utagawa Hiroshige

Sanktuarium Motohatiman w Sounamura   Utagawa Hiroshige

Do połowy XVII wieku obszar Susaki na wschodzie Fukugawy znajdował się pod wodami zatoki. W 1659 r. Sunamura Shinzaemon z Osaki osuszył część zatoki, były tam pola ryżowe, obwarowane wałami, na których rosły sosny i wiśnie. Nowe terytorium stało się znane jako Sunamura pod nazwą organizatora.

W pobliżu wioski Sunamura Shinden znajdowało się starożytne sanktuarium Sinto w Moto-Hachiman, wiadomo, że odwiedzili go Minamoto Erimas i Ota Dokan. Hiroshige nie przedstawia samego sanktuarium, widać tylko kamienne bramy torii, oznaczające podejście do sanktuarium od południa. W oddali, u ujścia rzeki Edogawa, gdzie wpada do zatoki Edovan, żagle zmieniają kolor na biały, a potem na góry Półwyspu Boso.

W tej serii Hiroshige często posługuje się techniką, w której nie przedstawia samego obiektu, podanego w tytule grawerunku i będącego jego głównym tematem. W tym przypadku widz rozwija się z terytorium Sanktuarium Moto-Hachiman. Pod koniec okresu Edo jego terytorium stało się miejscem spacerowym dla obywateli. Na ciemnym tle drogi w późniejszej edycji tego grawerowania bramy Torii wyraźnie się wyróżniają.

Skala paska horyzontu, nad którą czerwono-różowe niebo zachodzącego słońca zmienia się w ciemnoniebieski pasek, wzrasta.