Ryciny – "Caprichos" (Kaprysy) – Francisco de Goya

Ryciny   "Caprichos" (Kaprysy)   Francisco de Goya

Pod koniec XVIII wieku Goya tworzy nieśmiertelną serię rycin „Caprichos” – kaprysów. Seria obejmuje 80 arkuszy, ponumerowanych, podpisanych. W tych rycinach artysta oskarża świat o zło, obskurantyzm, przemoc, hipokryzję i fanatyzm.

Na tych satyrycznych stronach Goya ośmiesza, używając alegorycznego języka, często przedstawiającego zwierzęta i ptaki zamiast ludzi.

Temat rycin jest niezwykły, często rozumiany tylko przez samego artystę. Niemniej jednak ostrość satyry społecznej i dążenia ideologiczne są absolutnie jasne. Szereg arkuszy poświęconych nowoczesnym manierom. Kobieta w masce, która daje rękę brzydkiemu panu młodemu, otoczona jest tłumem ludzi w maskach.

Sługa wciąga mężczyznę na sikanie w sukienkę dziecka. Młoda kobieta, zasłaniająca twarz z przerażenia, wyciąga ząb z powieszonego mężczyzny. Policja prowadzi prostytutki.

Cała seria prześcieradeł jest satyrą w kościele: pobożni parafianie modlą się do drzewa w szacie klasztornej; papuga głosi coś z ambony. Arkusze z osłem: Osioł bada swoje drzewo genealogiczne; uczy alfabetyzmu źrebaka; małpa pisze portret z osła; dwie osoby niosą osły. Sowy, nietoperze, przerażające potwory otaczają osobę, która zasnęła: „Sen umysłu wytwarza potwory”.

Język aesopijny w formie baśni, przypowieści, legend Goya podaje dokładne ciosy sądowi i szlachcie. Artystyczny język Goyi jest oszałamiający, rysunek ekspresyjny, kompozycje dynamiczne, typy niezapomniane.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)