Obraz “Wrony w polu pszenicy” został namalowany przez Vincenta Van Gogha w 1890 roku, kilka tygodni przed tym, jak próbował się zastrzelić, w wyniku czego zmarł z powodu ciężkiej utraty krwi. To płótno było ostatnim dziełem artysty, chociaż wśród naukowców panuje opinia, że tak nie jest.
Artysta miał trudne życie, żył w biedzie, często się poruszał, nie rozpoznawał swojego talentu, z powodu tego, w co sam wątpił, krytykował samego siebie i nie mógł znieść samego siebie, co doprowadziło do rozwoju jego choroby psychicznej, z której nie mógł zostać wyleczony. Najwyraźniej był to powód jego decyzji o popełnieniu samobójstwa.
To zdjęcie pokazuje niepokój, który wtedy dręczył artystę. Zawsze wspierał go brat, ale nawet to nie pomogło uratować Vincenta.
Na tym zdjęciu Van Gogh skupia się na trzech ścieżkach zmierzających w różnych kierunkach. Niebo jest przedstawiane jako zachmurzone i ponure, przyciąga niepokojące uczucia na widza. Artysta ucieleśniał tu wszystkie swoje zmartwienia i niepokoje. Był bardzo samotny, w tym czasie mieszkał w osadzie dla osób chorych psychicznie, był odizolowany od społeczeństwa.
Obraz jest trudny do zidentyfikowania centrum. Ciemne niebo i jasne, błyszczące pole mocno kontrastują. Nad polem kręcą się wrony, które symbolizują niezdecydowanie malarza.
Linia horyzontu dzieli obraz na kilka części. Tu leży złożony przepływ myśli artysty. Doprowadzić tylko do niego, wie, gdzie prowadzi każdą ścieżkę na obrazie, być może myśli o tym, co robić, jaką drogę wybrać.
Obraz jest napisany bardzo szorstkimi i grubymi pociągnięciami. Jeśli przyjrzysz się im bliżej, pomyślałbyś, że artysta wcale nie był w nastroju, dlatego dokonał takich złych dotknięć.
Po sobie Vincent Van Gogh pozostawił wielkie dziedzictwo artystyczne, jego obrazy rozprzestrzeniły się na cały świat i miały transcendentalne ceny.