Zdjęcia Lewitana zawsze różniły się prostotą pomysłów i motywów. Swoimi zdjęciami sprawia, że widzimy coś nowego w prostych rzeczach. Zdjęcie „Letni wieczór” jest potwierdzeniem.
Dzieło powstało w 1900 roku.
Moim zdaniem jego obrazy są zawsze pełne życia, mimo że są proste w fabule. Najwyraźniej z tego, że Lewitan był zakochany w swojej ojczyźnie, rysując krajobrazy, włożył w nich całą swoją miłość, a jednocześnie życie. W swoich pejzażach artysta wyraża swoje uczucia i myśli, wdychając zwłaszcza nastrój. Reprezentowanie świata, praca poetycka. W jego krajobrazach możesz niewidzialnie poczuć obecność osoby.
Temat drogi jest jednym z ulubionych tematów artysty. Moim zdaniem droga w jego obrazach skłania nas do przemyślenia naszej fabuły. Zawsze unosi się w dal, wrażenie nieskończoności.
Artysta z niezwykłą dokładnością przekazuje zmianę dnia i spokojny wieczór. Jest to szczególnie widoczne w przejściu kolorów na łące. Promienie słońca odbijały jasne błyski.
W swoich obrazach Lewitan marzył o pięknie, był stale w stanie smutku, jego obrazy były pełne spokoju i smutku. Bardzo lubię prace tego artysty.
Nawet pomimo tego, że na pierwszym planie obrazu widzimy drogę przedstawioną w ciemnych odcieniach, środkowy plan i góra obrazu są przedstawione w jasnych kolorach. Zachód słońca jest szczególnie piękny. Przedstawił bramę, jakby otwierał przed nami inny świat. Wyobrażamy sobie, że przechodząc przez tę bramę, znajdujemy się w innym wymiarze.
Chłopcy grają w piłkę nożną latem, wykorzystując siatkę bramkową. Wydawało mi się, że na jego zdjęciu artysta, który nic nie powiedział, nie dokończył go i zaprasza nas do stworzenia spisku. Pozwala to rozwinąć fantazję.