Protodeacon to tytuł nadany w duchowieństwie za szczególne zasługi. Tytuł ten otrzymał Ivan Ulanov, przedstawiony na obrazie Ilya Repin „Protodeacon”. Ten obraz został namalowany w 1877 roku. I na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest to zwykły portret, ale autorowi udało się pokazać cały monumentalny satyryczny obraz tkwiący w typowym diakonie z jego potężną i żywotną siłą.
Tak więc ze względu na stan życia skazany na duchową hipokryzję w nim autor nie przedstawił niczego duchowego.
Sam autor stworzył obraz kompleksu protodeakonów i był sprzeczny. Wszystkie kolory są ciemne i lekko zabarwione. Tło jest nieco jaśniejsze, a sam portret jest ciemniejszy, ale z pewną jasnością. Postać protodeakona jest rysowana nieznacznie w rozkładzie.
Tułów jest potężny i potężny, chociaż jego twarz nie jest już młoda i pokryta gęstymi szarymi włosami. Twarz pokazuje dumę i pewnego rodzaju pompatyczność. Wyglądaj na studiującego i groźnego. Ubrania są bogate i drogie.
Sutanny i skufia na głowach uszyte są z ciemnego aksamitu.
W ręku trzyma długi kij, ozdobiony u góry szlachetnym metalem. Drugą ręką trzyma fałdę wiszącą na srebrnym łańcuszku na szyi. W ten sposób autor chce pokazać naturę silnego, wpływającego, ale z tym samym, chytrym i samolubnym.
Repin w tym samym czasie chce przedstawić nam osobę, którą można podziwiać z powodu jego prawdziwego udawania, a także rysuje wszystkie niuanse, jak mówią, potępia go.
I choć Ilya Repin był bardzo ryzykowny, rysował obraz w sensie, który ujawnia duchowieństwu i kościołowi, ale jego obraz stał się bardzo popularny. Obraz protodeakona przypisywany najżywszym obrazom artysty. Na tym obrazie widać jego siłę w połączeniu cech indywidualnych i uogólnienia społecznego.