Według historyków i krytyków, Kramskoy, był znany ze swoich portretów. Jego portrety odzwierciedlają czasy, w których żył sam artysta. Malował ludzi tych ludzi, którzy go otaczali.
Portrety, które malował, najdokładniej oddają charakter człowieka i jego oryginalność. To jest sekret jego obrazów.
Portret Szyszkina, namalowany w 1873 roku, został uznany za jeden z najlepszych portretów tego artysty. Kramskoy szanował Szyszkina, cenił jego talent i doceniał jego pracę, możemy powiedzieć, że dla Kramskoya Szyszkin był przyjacielem. Artysta wymyślił dla jego portretu swobodną pozę, która w pełni odzwierciedla świat Szyszkina, który kiedyś był uznanym malarzem krajobrazu.
Artysta rysuje Shishkina, aby napisać swoje pejzaże z życia. Scharakteryzowanie jego przejściowego momentu portretu w dziele Szyszkina. Aby stworzyć ten obraz, Vereshchagin przedstawia tło, parasol i kij, na którym opierał się Szyszkin, a nawet szkicownik. Szyszkin jest ubrany w płaszcz i obuty w buty z wysokim wałem. Stoi na polanie i wokół niego kiełkuje trawa.
Spojrzenie Shishkina jest ustalone na odległość, szuka miejsca dla swojego krajobrazu. Opierając się na kiju pośrodku obrazu, Szyszkin zwraca uwagę widzów, nie od razu zauważasz, że za jego postacią znajduje się słynny las “Szyszkin”.
Kramskoy przedstawia Shishkina, moim zdaniem, jako mądrego człowieka lub wędrowca, a może romans w poszukiwaniu inspiracji. Jego mądre spojrzenie, ciężkie ramiona, wszystko mówi o wysokim statusie jego osobowości. Przecież nikt inny nie jest moim zdaniem przedstawiony w jego krajobrazach rodzime przestrzenie, bogate pola, strumienie poezji.
Nosi imię największego malarza krajobrazu, śledzonego. Jego obrazy zachęcają nas swoją życzliwością i realizmem. Kramskoy, tworząc portret, prawdopodobnie nie podejrzewał, że potrafi tak dokładnie przekazać wewnętrzny świat Shishkina, że będziemy się czuć kochani i pamiętać o jego obrazach.