Kolejnym mistrzem portretu i rosyjskiego artysty ukraińskiego pochodzenia jest Borowikowski Władimir Łukicz. Napisał wiele portretów, ale naszą uwagę przykuł portret Ekateriny Nikolaevny Arsenievy. Został napisany w 1796 roku.
Wielkim talentem autora była nie tylko umiejętność dokładnego przekazywania rysów twarzy, ale także pokazywanie postaci tej osoby na płótnie.
Patrząc na portret E. N. Arsenijewy widzimy młodą kobietę, około dwudziestego piątego roku życia. Jej wyraz twarzy wskazuje na dobry nastrój. Jest zadowolona z siebie i swojego życia. Jest bardzo pewny siebie i dumny. Broda jest podniesiona wysoko, skrzynia jest wysunięta do przodu.
Ale z tym wszystkim nie ma arogancji. Po prostu pięknie prezentuje się autorce. Jego twarz jest spokojna, usta zaciśnięte, rumieniec na policzkach.
Szyja i dekolt nie są niczym zamknięte, a my widzimy lekką piękną skórę. Również przed nim są skrzyżowane nagie ręce. Z jednej strony jest piękna biżuteria w formie bransoletki, az drugiej Ekaterina trzyma żółte jabłko.
Ma na sobie bardzo piękną sukienkę z lekkim, prawie przezroczystym materiałem. Na głowie znajduje się piękna czapka z wikliny, pod którą spadają na plecy złote loki.
Portret został namalowany na ulicy, więc najwyraźniej dziewczyna oparła się o kamień, a za nią ukazuje się piękny widok. Z jednej strony zieleń drzew, az drugiej piękne bujne niebo. Na tym tle Ekaterina Arsenyeva wygląda jeszcze żywiej i piękniej.
Jej usta wygięły się w miękki, wesoły uśmiech. Ciemne oczy wyglądają bardzo zalotnie. I cała jej postać przyciąga wzrok.
Patrząc na obraz „Portret E. N. Arsenijewy” Władimira Borowikowskiego, można zobaczyć, jak żywo przedstawiał dziewczynę, a przy bardziej stonowanym kolorze malowany jest widok z tyłu. Tym bardziej wydaje nam się, że jest to żywa osoba, która siedzi przed nami i ma zamiar coś powiedzieć. Takie realistyczne obrazy tkwiące w VL Borovikovsky.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)