Portret chłopki w zielonym szalu – Vincent Van Gogh

Portret chłopki w zielonym szalu   Vincent Van Gogh

Temat życia chłopskiego jest priorytetem we wczesnych pracach Van Gogha. Podobnie jak jego idol, Jean-François Millet, stara się przekazać widzowi piękno prostego i prostego istnienia chłopów, zgodnie z prawdą ukazując trudne warunki ich życia. Martwa natura z chłopskimi naczyniami, beztroskie wiejskie krajobrazy z obskurnymi szałasami, portrety zwykłych ludzi stanowiły podstawę holenderskiej twórczości autora.

W tym portrecie, napisanym w 1885 roku, Van Gogh przedstawił młodą chłopkę w zielonym szaliku. Artysta wykorzystał celowo uproszczony sposób, oparty na szybkim przekazywaniu najbardziej charakterystycznych cech twarzy, bez starannego rysowania szczegółów. Obraz jest napisany w ciemnych, stonowanych kolorach, złożonych z ciepłych odcieni ochry, czerwieni i brązu.

Ubrania kobiety niemal łączą się z tłem, a główny nacisk kładzie się na jej grubą, ciemną twarz o niskim czole i szerokich kościach policzkowych.

Autor nie koncentruje się na podobieństwie portretowym, szybko oznaczając ciemne rysy twarzy. Ale jednocześnie dokłada wszelkich starań, aby przekazać niezwykłe wewnętrzne piękno kobiety. Miękki wygląd jej dużych oczu uszlachetnia jej twarz, sprawiając, że proste, szorstkie rysy są prawie piękne.

Wizerunek chłopskiej kobiety jest pełen czystości i duchowości, można go porównać z obrazami Madonn w obrazach renesansowych artystów. Wyrażało to nieskończenie pełen szacunku stosunek autora do zwykłych ludzi.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)