Niesamowite dzieło wielkiego Picassa. Obraz powstał zimą 1909-1910 i oznaczał narodziny nowego stylu – analitycznego lub stereometrycznego kubizmu.
Sam kierunek skupia się na reinkarnacji przestrzeni poprzez uproszczenie i racjonalizację, dzięki czemu otaczający nas świat składa się z prostych geometrycznych kształtów, bez utraty objętości.
Ambroise Vollard był znanym kolekcjonerem, wydawcą i sprzedawcą dzieł sztuki. Za wsparcie materialne i moralne był wdzięczny wielu wybitnym artystom – Gauguinowi, Cezanne'owi, Van Goghowi. Vollard dał mecenat i Pablo Picasso, chociaż nie zaakceptował jego rewolucyjnego kubizmu.
Portret Ambroise Vollard przypomina złamane lustro, którego odbiciem udało się ocalić twarz osoby wyglądającej cudownie. Wszystkie fragmenty obrazu są rozczłonkowane i jednocześnie połączone w jedną harmonijną konstrukcję czystych kryształów.
Pomimo oryginalnego stylu pisania, współcześni zgodzili się, że ten portret jest najlepszy, jaki kiedykolwiek napisano, nawet w realistyczny sposób. Nawiasem mówiąc, wśród autorów, którzy napisali tę wybitną osobę, wszystkie gwiazdy świata artystycznego to Renoir, Valloton, Cezanne, Denis, Bonnard. Nie bez powodu Vollard przypomniał sobie, jak mały czteroletni syn jednego z jego przyjaciół, gdy po raz pierwszy zobaczył portret Picassa, zawołał: „To jest wujek Ambroise!”.
W rzeczywistości wszyscy, którzy znali tego mecenasa sztuki, zgodzili się, że Picasso zdołał osiągnąć nie tylko uderzające podobieństwa, ale także przekazać bardziej subtelne niuanse, takie jak charakter i nawyki.
Na zdjęciu widzimy i zauważamy płaski nos Vollara, proste wysokie czoło, zamknięte oczy, dramatyczny wyraz twarzy, Picasso daje widzowi nawet tył głowy bohatera, aby na niego spojrzeć. Ubrania wyglądają skrupulatnie i elegancko, na co wskazuje śnieżnobiały szal, wyglądający z kieszeni.
Kolory są monochromatyczne i nie kontrastujące – główną rolę odgrywa tutaj złożona struktura geometryczna. Dominują odcienie żółty, czarny, szary i brązowy, które stopniowo łączą się ze sobą.
Wkrótce portret został kupiony przez kupca Siergieja Schukina i przewieziony do Rosji. Obraz nadal znajduje się w Państwowym Muzeum Sztuk Pięknych. A. S. Puszkina, będący ogólnie uznawanym najlepszym arcydziełem kubizmu analitycznego.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)