“Po kąpieli” – małe płótno impresjonisty Edgara Degasa. To pastelowe malarstwo jest modą autora. Rysunek wykonany jest na grubym papierze przyklejonym do tektury za pomocą kilku pigmentów – pasteli, tempery i gwaszu.
Obraz Degas'a, jak cała seria uroczych kąpiących się, jest jednak dość delikatny ze względu na delikatne właściwości pasteli.
Pomimo tego, że autor napisał pastele, wcześniej rozpuszczając je w gorącej wodzie, jak olej, farba ostatecznie straciła wilgoć i wyschła. Stąd to ścieranie i nie zamalowane na kawałki. Technika pisania, łącząca kilka materiałów malarskich, wyróżniała płótna Degasa z aksamitną strukturą i delikatnym marnieniem.
Ta praca nie jest wyjątkiem. Kobieta jest szczerze ładna. Jej ciało oddycha nie tylko czystością, ale także młodością, którą można określić dojrzałością dojrzałą. Anatomia bohaterki jest taka, że można ocenić jej zdrowie.
Nie jest mizerny, świeży i lśniący z wilgocią.
Piersi kobiet są sprężyste, co świadczy o jej nieudanym macierzyństwie. Chociaż ten niuans może być łatwo ukryty przez autora. Kasztanowate włosy, krótko przycięte, nie miały czasu wyschnąć, a kudłatą głową ukrył czoło. Pragnienie zmoczenia pleców sprawiło, że przybrał nienaturalną postawę.
Cienka dłoń postaci zostaje odsunięta daleko za jego plecy, ostrząc róg łokcia.
Kolor pracy nie jest impulsywny, ale spokojny. Piaszczyste tło jest zbyt blade, aby spowodować dyskomfort. Skóra kobiety w odcieniach wanilii wygląda naturalnie, to samo można powiedzieć o drapowanym prześcieradle i ręczniku.
Scena życia codziennego, jak fragment opowieści z codziennego życia prostej kobiety. “Po kąpieli”, jako element mozaiki licznych dziewczyn, mytych, mokrych lub kąpielowych, ujawnia talent Edgara i jego pragnienie przekazywania codziennego życia przeciętnemu człowiekowi, tak jak widz widzi je i żyje, każdego dnia, rok po roku.