Parkiet – Gustave Cybott

Parkiet   Gustave Cybott

Kaibot różnił się od swoich kolegów w sklepie, że ma przyzwoity stan i dlatego pracuje wyłącznie z przyjemnością, wcale nie martwiąc się o sprzedaż swoich obrazów. Uwielbiał kreatywne środowisko. W Paryżu na ulicy Miremenil miał własne studio.

Istnieje przypuszczenie, że to w niej artysta napisał artystów parkietowych.

Pomimo wyrafinowanej techniki wykonania tego płótna, jury Salonu odrzuciło go w 1875 r. Za nadmierną fotograficzność i niegrzeczny realizm. Nie powstrzymało to jednak artysty i ponownie wystawił obraz w kwietniu 1876 r. Na Drugiej Wystawie Impresjonistycznej. Co dziwne, tym razem krytycy chwalili ją właśnie za absolutną autentyczność przeniesienia fabuły.

Musimy oddać hołd: patrząc na ten obraz naprawdę sprawia wrażenie, że scena układania parkietu ożywa. Wygląda na to, że pokój jest wypełniony hałasem emanującym z rytmicznych ruchów instrumentów w silnych, muskularnych rękach robotników.

Przez długi czas obraz uzupełniał kolekcję samego autora. Dopiero gdy odszedł, w 1896 r. Płótno zostało przeniesione do Muzeum Luksemburskiego. Następnie kilka razy zmieniła swoją lokalizację: w 1929 r. Była częścią kolekcji Luwru, od 1947 r. Była przechowywana w Galerii Narodowej Gets-de-Pom, aż w końcu w 1986 r. Trafiła do Muzeum Orsay.

Oto do dziś.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)