Dowiedziałem się, że podstawą obrazu Yu M. Neprintseva „Rest after the Battle” jest wiersz Tvardovsky'ego „Wasilij Terkin”. To właśnie jej czytanie skłoniło artystę do narysowania tak wspaniałego obrazu na temat militarny.
W swojej pracy Neprintsev pokazywał żołnierzy stacjonujących na skraju zimowego, pokrytego śniegiem lasu. Każdy z nich jest zajęty własną działalnością, ale jednocześnie trzymają się razem. Niektórzy z nich jedzą obiad, ktoś pali, ktoś słucha opowieści swoich żołnierzy.
Najwyraźniej rozmowa nie dotyczy smutnych tematów, ponieważ twarze postaci w obrazach są radosne, śmieją się z przyjemności. Wyglądają całkiem beztrosko. Myślę, że artysta specjalnie je tak namalował, ponieważ nie da się być cały czas spięty. Kiedy tylko było to możliwe, ludzie starali się odciągnąć od codziennego życia na linii frontu, przynajmniej przez kilka godzin i znowu byli chętni do walki, szukając nowych wyżyn wojskowych. Trudno uwierzyć, że ci ludzie wielokrotnie patrzyli w oczy śmierci, dokonywali wyczynów, chronili się nawzajem i naszą Ojczyznę.
Teraz są energiczni, radośni i zdobywają nowe siły, aby kontynuować swoje walki wojenne.
Artysta nie mógł zignorować tematu piękna rosyjskiej natury. Żołnierze są pokazani na łące między wspaniałymi sosnami. Bohaterowie obrazu bronią nie tylko wolności swoich bliskich, prawa do życia, ale także możliwość podziwiania lokalnej wyjątkowej natury.
Chciałbym zwrócić uwagę na odcień bieli użyty przez artystę. Śnieg jest idealnie biały, nie każdy obraz ma taki ton, bez względu na to, co wyciąga autor. Myślę, że zrobiono to nie przez przypadek, ale po to, by podkreślić udany wynik bitwy i całą wojnę jako całość. Uważam, że obraz był bardzo afirmujący życie i lekki, a ciemne kolory obserwujemy tylko podczas przedstawiania żołnierskich płaszczy.