Deineka Alexander Alexandrovich jest jednym z wybitnych rosyjskich artystów, którzy nie byli na marginesie podczas II wojny światowej. Robił to, co mógł najlepiej – pracował. Jednym z jego ulubionych miast był Sewastopol.
Widząc zdjęcie z gazety, w którym widoczne były tylko ruiny miasta, autor zrozumiał, jakie ciężkie bitwy miały tu miejsce.
W swojej pracy Obrona Sewastopola autor przedstawił tylko ostatnie godziny ciężkiej obrony. Wtedy marynarze zaczęli walczyć w śnieżnobiałych formach. Udali się na pewną śmierć, gdy wróg przedarł się do samej wody i nie było gdzie się wycofać. Tak i pod względem liczby wygranych Niemców.
Obraz pokazuje nawet, jak jeden z wrogich czołgów omija naszych facetów z tyłu.
Wizualnie obraz jest podzielony na dwie części. Odległy plan pokazuje nam miasto otoczone płomieniami. Widać tylko kilka szczątków, a potem wszystko jest pokryte dużymi kulami dymu i płomieniami ognia.
Niebo jest całkowicie niewidoczne, tylko czarne i czerwone tło. W ten sposób autor pokazał, co się dzieje, gdy wróg wygrywa. Pozostają tylko ruiny.
Dokładne przeciwieństwo to pierwszy plan obrazu. Chociaż to tutaj autor pokazał samą bitwę i sposób, w jaki chłopcy idą do własnej zagłady, ale to właśnie ta część obrazu jest wciąż jasna. Ciemne tylko formy wrogów.
Gdziekolwiek obecni są żeglarze, nawet talerze są jeszcze czyste i białe. Podkreśla to odwagę, patriotyzm, pragnienie zwycięstwa naszych ludzi. Wola każdej osoby jest czymś jasnym, przyjemnym i radosnym.
A ludzie są gotowi walczyć o to.
Ponieważ stworzenie obrazu zbiegło się z działaniami wojskowymi, autor nie mógł znaleźć odpowiedniej osoby do wizerunku marynarza centralnego z granatem. Modelka była dziewczyną gimnastyczką, która miała odpowiednią sylwetkę. Cały obraz prowadzi do smutku, smutku, poczucia tragedii. Żeglarze nawet w ostatnich minutach życia próbowali zniszczyć jak najwięcej wrogów, aby ich śmierć nie poszła na marne.
Praca nad zdjęciem zajęła autorowi kilka miesięcy. Udało mu się ukończyć go na wystawie „Wielka wojna patriotyczna” w 1942 roku. Przypisanie jej do ilustracji epizodu akcji militarnej nie jest całkowicie poprawne, ponieważ autor dokonał pewnej transformacji, ale nikt nie wątpi, że jest to jeden z najbardziej dramatycznych obrazów w sztuce rosyjskiej.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)