Artysta uwielbiał najbardziej kompletne obrazy, specjalne oświetlenie, niezwykłe zrozumienie światła. Cały krajobraz jest nasycony niesamowicie radosnym uczuciem. Przestrzeń jest zbudowana w specjalny sposób.
Ten styl był typowy dla malarza.
Kolory wszystkich jego kreacji są bardzo gęste. Są niesamowicie dalekie od kruchości etiud. Przekazany nastrój jest zawsze epicki.
Często jest on przekazywany publiczności za pomocą specjalnych prologów lub pewnych upodobań.
Artysta starał się tworzyć pejzaże, obrazy. Chciał maksymalnie uogólnić swoją rodzimą naturę, tworząc romantyczny nastrój i przekazując jej cechy narodowe. Kiedy patrzysz na to dzieło, czujesz szczególną zdolność artysty do patrzenia na absolutnie codzienne i znane nam zdjęcia w zupełnie inny sposób, z określoną poezją. Ogromna liczba ludzi przechodziła przez nich codziennie. Nie zauważyli tego piękna.
Nikt nie widział błękitu rzeki, w której w dziwaczny sposób kąpały się chmury, odbijając się w nim w niezwykły sposób, jak w jakiejś cudownej bajce. Artysta był stale przytłoczony wrażeniami z tego, co zobaczył. Sama ręka wyciągnęła się na pędzel i płótno, aby uchwycić to wszystko. Najprawdopodobniej Rylov starał się nie tylko gloryfikować naturę Rosji, ale przypomnieć nam wszystkim, że ludzie są w pełni odpowiedzialni za
Artysta użył niezwykle jasnych i bogatych kolorów. Na pierwszy rzut oka są nieco nienaturalne. Ale to właśnie połączenie kolorów i wyjątkowe nasycenie oddaje nastrój artysty i główną ideę jego całego obrazu.
Niesamowite mistrzostwo – zobaczyć piękno w zwyczaju, dostrzec cudowne w zwyczaju. Ważne jest nie tylko, aby to zobaczyć, ale także, aby przekazać je publiczności, aby poczuły to z pełną siłą. Nic dziwnego, że to Rylov został założycielem radzieckiego malarstwa.