Jesienna aleja topoli – Vincent Van Gogh

Jesienna aleja topoli   Vincent Van Gogh

Obraz ten został namalowany pod koniec października 1884 roku. Jak napisał Van Gogh w liście do brata, jesień tego roku była niezwykle piękna. Artysta kochał tę porę roku.

Powiedział, że chce iść do krainy, gdzie będzie wieczna jesień.

Na dość dużym płótnie Van Gogh przedstawił aleję topoli rozciągającą się na odległość. Symetryczna zamknięta kompozycja tworzy nastrój powagi i wizualnie zwiększa wysokość topoli. Gładka struktura drzew idzie do małego chłopskiego domu, widzianego na końcu alei. Na prawo od domu, na pierwszym planie, Van Gogh przedstawił postać nieznanej kobiety w czarnej sukience.

Jej smutek wzmacnia ogólny nastrój smutku, który odróżnia ten obraz.

Głębokie czarne cienie są również pisane na czarno, spadając na ziemię z drzew. Ale w górnej części płótna dominuje jasny, znacznie bardziej radosny ton. Jasnoniebieski kolor nieba kontrastuje z bogatymi żółtymi koronami.

Blask słońca jest odtwarzany na opadłych liściach i na ziemi, po której chodzi kobieta.

Łącząc nastrój jednego smutku i radości, artysta starał się przekazać nastrój jesieni, gdy nieuchronnemu więdnięciu natury towarzyszy wybuch jej piękna.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)