W 1870 r. Artysta “I. Aiwazowski” namalował “Lodowe góry na Antarktydzie”. Malarz chciał pokazać na płótnie wielkie wydarzenie epoki – odkrycie Antarktydy przez ekspedycję F. Bellingshausena w 1820 roku.
Przedstawia samotnego stojącego statku, który pierwszy wszedł do wód Antarktydy. To wydarzenie było wspaniałe w tamtych czasach i porównywalne z pierwszym lotem załogowym w kosmos. Tylko w tym przypadku ludzie po raz pierwszy zobaczyli ten zimny kontynent.
Obraz został namalowany zgodnie ze wspomnieniami członka ekspedycji admirała M. Lazareva. Artysta dokładnie przedstawił krajobraz kontynentu, choć nigdy tam nie był. Antarktyda spotkała swoich pionierów spokojne wody przybrzeżnej zatoki i ogromne bloki lodu.
Chociaż widzimy noc, zakres kolorów jest zróżnicowany. To liliowe, białe i zielonkawe odcienie. Te farby sprawiają, że krajobraz, przedstawiony na zdjęciu, jest bardziej majestatyczny i zimniejszy.
Jeśli patrzysz na płótno przez długi czas, wtedy przedstawione bezkresne przestrzenie fascynują i przyciągają swoją tajemnicą.
Widoczna jest harmonia w naturze: woda bryzga spokojnie, chmury unoszą się po niebie, a ogromny głaz wyróżnia się z tła, aw oddali widać górę lodową. Samotny stojący statek wyróżnia się wśród tej wspaniałości. Ludzie są sami w tym królestwie lodu. To nie jest ich świat, jest piękny, ale jest obcy.
I choć osiągnęli ten wyczyn, pokonawszy wielki dystans, triumfują na próżno, ponieważ będą musieli wrócić do swojego zwykłego życia. Z obrazu wynika poczucie czystości i harmonii natury, osoba tutaj jest zbędna. Artysta trafnie przekazał za pomocą farb piękny świat Antarktydy z jej bezkresnym, lśniącym lodem, zimnymi wodami oceanu.
Ten kontynent jest piękny, ale jest bezduszny.
Obraz jest napisany realistycznie. Kolor farby dobierany jest zgodnie z rzeczywistością. Jest to ważne dla ogólnego postrzegania krajobrazu i celów poznawczych.