Obraz „Królowa arian” lub „Królowa piękna”, namalowany przez malarza w 1896 r., Jest kolejnym dowodem na podobieństwa Gauguina między Tahiti a starożytnym Egiptem.
Obraz ma inną nazwę, w dialekcie tahitańskim, „Taaa no Area”. Bohaterka obrazu jest przedstawicielką najstarszego zawodu. W czasach starożytnych Areoianki żyły na wyspie Bora Bora, a ich zawód był związany z pewnym rytuałem, to znaczy nie była to łatwa prostytucja, ale święta prostytucja.
Ta sama warstwa społeczeństwa, a mianowicie kobiety, istniała w starożytnym Egipcie.
W stylistycznym aspekcie tej pracy definicja „za dużo” może być odpowiednia – zbyt płaska kompozycja, zbyt wiele wyraźnych linii, zbyt kolorowe rozwiązanie, zbyt szorstki sposób wykonania. Wszystko to po raz kolejny świadczy o nieustannym poszukiwaniu mistrza nowych rozwiązań stylistycznych dla urzeczywistnienia tak niezwykłej natury i oryginalnej kultury, z której Gauguin czerpał inspirację.
Aby stworzyć tę pracę, Gauguin uciekł się do techniki akwareli – obraz został napisany na papierze. Zajmie to trochę czasu, a malarz przeniesie to zdjęcie na płótno, prawie całkowicie cytując nawet najmniejsze szczegóły. Ta praca jest teraz znana pod nazwą „King's Wife”, która przedstawia jego młodą żonę Tehur.
Tutaj pojawi się zarówno wymagana objętość, jak i naturalność obrazu z unikalną charakterystyką mimośrodową koloru pędzla.
Obecnie dwie prace, które dokonują dokładnej reprodukcji, ale inna interpretacja fabuły, a także technika wykonania, znajdują się w przeciwnych częściach świata. Królowa piękności jest wystawiana w Nowym Jorku, a żona królewska jest wystawiana w Muzeum Puszkina w Moskwie.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)