Kredowe klify na wyspie Rugia – Caspar-David Friedrich

Kredowe klify na wyspie Rugia   Caspar David Friedrich

Postać widza jest częstym motywem krajobrazów Fryderyka. Z reguły odwraca się plecami do widza: artysta nie jest zainteresowany indywidualnymi cechami bohaterów, ale ogólnym entuzjazmem dla bezgranicznego świata. Przestrzeń obrazu „Kobieta przy oknie” jest nudną komórką pustego pokoju, romantyczny impuls wyraża się tutaj w postaci bohaterki napiętej przez okno. Bezimienny marzyciel na obrazie Fryderyka jest rodzajem podwójnego widza, któremu artysta sugeruje, by zajął jego miejsce mentalnie.

Są to postacie na pierwszym planie obrazu „Kredowe klify na wyspie Rugia”.

Troje postaci stanęło z podziwem przed niebieskim dystansem, otwarte w podwójnej ramie zielonożółtej roślinności przybrzeżnej i dziwnie połamanych linii kredowych klifów. Jeden z podróżników upadł na skraj urwiska, w pozie modlitwy – patrzy w otchłań. Głębokość przestrzeni podkreśla ostre przejście od dokładnego i wyraźnego malowania pierwszego planu do odległych fal transmitowanych przez soczyste, rzadkie pociągnięcia pędzla. Kolory morza stopniowo bledną i zlewają się z niebem.

W tej kosmicznej otchłani wybielają się dwa żagle – wycofujące się i zbliżające – jako znak, że element wciąż jest oswojony przez człowieka.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)